ଏକି ବିହି ହେଲା ଆଜ

ଉଷା ଆଗମନେ ବାରୁଣୀ ଗଗନେ 

ଉଇଁଲା ନବୀନ ସୁରୁଜ

ଆହା ! ପ୍ରାଣଧନ କୌଶଲ୍ୟା ନନ୍ଦନ ଏକି ହେଲାରେ ବିହି ଆଜ

 ଆରେ ଦଇବ ! କେଡେ ମନ୍ଦଭାଗ୍ୟ କରିଲୁ

ରାତ୍ରିପାହି ରାମରାଜା ବନବାସେ କାରୁଣ୍ୟ ଦାରୁଣ ହୋଇଲୁ ।

ନବମୀ ତିଥିରେ ଚୋରା ଚଇତାଳି ମଳୟ ମହକ ଭରିଲା

ଅଯୋଧ୍ୟାର ଆକାଶେ ପ୍ରୀତିର କିରଣେ ଚନ୍ଦ୍ରସୁନ୍ଦର ଉଇଁଲା

 ଭରା ଚଇତି ! ଆବାହନୀର ମନ୍ଦସୁରେ

ତପସ୍ୟା ବେଦୀର ନୈବେଦ୍ୟ ସଞ୍ଜିବନୀ ମଧୁକ୍ଷରା କଲ୍ଲୋଳରେ ।

ସ୍ୱପ୍ନ ସାମ୍ରାଜ୍ୟରେ ରତ୍ନଟିଏ ପରା ଦଶରଥ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ନନ୍ଦନ

ଶ୍ରାବଣ ସଞ୍ଜର ଭିଜାମାଟି ବାସ୍ନା ଭରା ସେ ହୃଦୟ ଅଙ୍ଗନ

ମାତ କୌଶଲ୍ୟା ! ସ୍ନେହଝରା ଅନ୍ଧ ନୟନ,

ଆନମନା ହୃଦ ମଧୁରେ ମଧୁର ଆହା ମୋ ରଙ୍କୁଣୀ ଜୀବନ ।

ରାମ,ରାମ ଧନ କରେ ସମ୍ମୋହନ ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ ହୃଦ ଅଧୀର

ଶ୍ରଦ୍ଧା ଭାବଅର୍ଘ୍ୟ ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଏ ଲଗ୍ନ ପରାଣେ ମେଘର ମହ୍ଲାର

ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀରାମ ! କୋଶଳ କିଶୋର ହେ,ବୀର

କଳିକାଳେ ନାମ ଅବିରତ ଘୋଷ ମହିମା ଅନନ୍ତ ଅପାର ।

ବନବାସ ଗଲେ ହୃଦୟର ମଣି ଜନକ ଜେମାଙ୍କ ସହିତ

ପ୍ରିୟଭାଇ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସଙ୍ଗତେ ଅଯୋଧ୍ୟା ଶିରୋମଣି ଚଳେତ

ମାତାଗୋ ସୀତେ ! ବନବାସ ହୃଦେ ଜୀବନ୍ତ

ସରଜୁ ତଟରୁ ଅଶୋକ ବାଟିକା ତ୍ରିଜଟା, ଜଟାୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ।

ପିତାମାତା କୋଳେ ଏପରି ସନ୍ତାନ କାହିଁଦେଖିଛ କେଉଁପୁରେ

ଚଉଦବରଷ କଟିଲା ବିପିନେ ଗମନ୍ତେ ପିତୃ ଆଦେଶରେ

ରେ ଭ୍ରାତାଶ୍ରେଷ୍ଠ ! ରାମାୟଣ ଲୋକ ମୁଖରେ

ମିତ୍ର, ପୁତ୍ରପଣେ ରାଜଧିରାଜ ରାମ ସଦାଭଜେ ହୃଦୟରେ ।

ସମ୍ପର୍କେ ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ଦେଇ ସାତରଙ୍ଗ ରାମାୟଣ ଶିକ୍ଷାସାର

ମଧୁର ବାରତା ପରିବାର ସଂସ୍କାର ଜିଣେ ନମ୍ର ବ୍ୟବହାର

ରାମ ଶ୍ରୀରାମ ! ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଏ' ହୃଦ ବିଭୋର,

ହୃଦୟ ବୀଣାରେ ରାମ,ରାମନାମ ତୋଳୁଛି ମଧୁର ଝଙ୍କାର ।

ପ୍ରତିଯୁଗ ଶେଷେ ଅବତାର ହୋଇ ଭିନ୍ନନାମ ବହି ଧରାରେ

ହୃଦୟରେ ଥାଇ ହୃଦୟ ବିହାରୀ ଭାବକଳ୍ପନାର ସାଗରେ

ଆହା ନନ୍ଦନ ! ସନ୍ତାପିତ ହୃଦ ଚନ୍ଦନ

ବଞ୍ଚିଥିବା ଯାକେ ହୃଦ ମନ୍ଦିରରେ ଝୁରୁଥିବି ମୋ'ପ୍ରାଣଧନ ।

କଳିର ଅମୃତ ରାମ ନାମାମୃତ ଜପି ତରିଥିଲେ ପାପୀକି

ସଞ୍ଜିବନୀ ସୁଧା ମରା,ମରା ହୋଇ ଦସ୍ୟୁ ହୋଇଗଲେ ବାଲ୍ମୀକି

ଶୋଭା, ସମ୍ଭାର ! ଦିବ୍ୟ ଅଲୌକିକ ଲୀଳାର

ଆଶା-ବିଶ୍ୱାସରେ ମନ ନିଳୟରେ ଚାରୁଚିତ୍ର ନାମ ଝଙ୍କାର ।