ଏକ ରାତ୍ରିର ସ୍ବପ୍ନ

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟଲୋଭୀ ତ ଦୁଇଟି ନୟନ ମୋହର, 

ମନ ସାଥେ ମୁଁ ମିତ ବାନ୍ଧିଛି

ମାଟିରୁ-ଆକାଶ, ଆକାଶରୁ-ମାଟି ଭ୍ରମଣରେ 

ଯାହା ଦେଖେ ତା ଛନ୍ଦିଛି ।

ଦେଖି ପାରୁଥାଏ ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶରେ ତାରା 

ମାନଙ୍କର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ

ସାଗରର ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣାଭ ବେଳାଭୂମି ଓ ତରଙ୍ଗାୟିତ 

ଜଳରାଶି, ଯାହା ନୀଳ ।

ଦିନକର ଆଖି ଆଗରେ ଯାହା ସବୁ ଘଟିଗଲା 

ଲିପିବଦ୍ଧ ଥିଲା ମନରେ

ମୁଁ ତ ଏକ ସାମାଜିକ ପ୍ରାଣୀ, ସ୍ୱପ୍ନରେ ତା ପ୍ରତିଛବି 

ଫୁଟିଲା ମନ ମଧ୍ୟରେ ।

ହୋଇ ଉଠିଲି ଅନୁସନ୍ଧିଛୁ ଜାଣିବାକୁ ସମାଜର 

ବିବିଧତାରେ ଏକତାକୁ

ଆମର ସାମାଜିକ ସବୁ ବିଧି ବ୍ୟବସ୍ଥା, ସଂସ୍କୃତି 

ଐତିହ୍ୟ ଓ ଚାଲିଚଳନ ।

ମନରେ ଖୋଦିତ ଚିତ୍ର ମାନ, ହୃଦୟରେ ଭରି 

ଦେଇଥିଲେ କୋହ ସବୁକୁ

ମନ ମଧ୍ୟେ ବିଦ୍ରୋହ ରୂପକ ଅଗ୍ନିଶିଖାଟି ଜଳି 

ଉଠିଲା ଦେଖି ସେଗୁଡିକୁ ।

ତେଣୁ ଓଡିଆ ଓ ଇଂରାଜୀରେ କବିତା ଓ ପ୍ରବନ୍ଧ 

ରଚନାରେ ରୁଚି ରଖିଲି

ବିଭିନ୍ନ କର୍ମ ଜଞ୍ଜାଳରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହି ମଧ୍ୟ କିଛି 

ଲେଖିବାକୁ ଶପଥ ନେଲି ।

ମନ ମଧ୍ୟେ ଦୁଃଖ ନାହିଁ ପାଉ ନପାଉ ପ୍ରକାଶ 

କୌଣସି କବିତା ସଂକଳନ  

ସମ୍ବାଦପତ୍ର, ପତ୍ର ପତ୍ରିକାରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇବାରେ 

ସତରେ ନାହିଁ ମୋର ଧ୍ୟାନ ।

ଯଦି କୌଣସି ମୋର ଦୃଶ୍ୟମାନ ବିବେକ ଅବା 

ସଂସ୍କୃତି ଅନୁରାଗୀ ହୋଇଥାଏ

ସେ ଘଟଣାଟିକୁ ମୋର ମନ ଆନନ୍ଦରେ ଓ ଖୁବ 

ସନ୍ତୋଷରେ ଆଦରି ତ ନିଏ ।