ଦୁଃଖଦ ସ୍ପର୍ଶ

ସେଦିନ ଜାଣିଲି 

ତମେ ଆସୁଛ

ସେଥିପାଇଁ ମୋ ଗାଁ

ମୋ ସହରରେ 

ଖୁବ୍ ଚାଲିଥିଲା ଚର୍ଚ୍ଚା ।

ତମ ଅପେକ୍ଷାରେ

ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଜଳୁଥିବା

ଡିବି ଆଲୁଅ ଧରି

ଚାତକ ପରି ଚାହିଁ ଥାଏ

ତମକୁ ଦେଖିବାକୁ ।

ବାସ୍ ତମେ ଆସିଲ

କିଟିମିଟି ଅନ୍ଧାରେ

ଫଣା ଟେକି ଟେକି

ଖୁବ୍ ଗର୍ଜନ କରି 

ପବନ ବରଷାର

ତାଳେ ତାଳେ ।

ରାତି ତମାମ

ଦେଖାଇଲ ତମ

ରଙ୍ଗ ଆଉ ରୁପ 

କି ଭୟଙ୍କର ଥିଲା

ତମ ତାଣ୍ଡବ।

ସକାଳ ହେଲା

ନାହିଁ ପକ୍ଷୀ କଳରବ

ଖାଲି ନିସ୍ତବ୍ଧ ଭିତରେ

ଠକ୍ ଠାକ୍ ଶବ୍ଦ

ତୁହାକୁ ତୁହା କ୍ରନ୍ଦନ ।

ଦୂର ସିମିଳି ଗଛରୁ

ଭାସି ଆସେ 

ମାଆ କପୋତର

କରୁଣ ଚିତ୍କାର।

କି ନିର୍ଦୟ ଥିଲ

ତମ ଫଣା ଆଘାତେ

ସବୁଠି କ୍ଷତାକ୍ତ ଚିହ୍ନ

ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ମଣିଷ 

ଗଛ ଲତା ଘର

ସବୁ ନିଶ୍ଚିହ୍ନ ।

ତମରି ସ୍ପର୍ଶେ

ବଦଳି ଯାଇଛି 

ମୋ ଘର ମୋ ଗାଁ 

ମୋ ସହର 

ଆଉ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଛି

ଆମ ସପନ 

ଆମ ଗୌରବ ଶିରି ।