ଶୀତ ଅନୁଭୂତି

ତୁମେ ଯେବେ ଛୁଅଁ

ମୋ ଗାଆଁ

ଉଲଙ୍ଘ ଶିଶୁ ସମ 

ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଶୋଇଯାଏ 

ଘନ କୁହୁଡିର ଚାଦର ଭିଡି ।

ଚାରିଆଡେ ନିସ୍ତବ୍ଧ ଭିତରେ

ଟୁପ୍ ଟାପ୍ କାକରର ଶବ୍ଦ

ଆଉ ଦଲକାଏ ଶୀତଳ ପବନ

ମନକୁ ଖୁବ୍ ରଙ୍ଗାୟିତ କରେ ।

ତମ ସ୍ମୃତିର ପଦ ଚିହ୍ନ ସବୁ

ନିତି ସକାଳୁ ଦେଖେ

ଘାସର ଗାଲିଚାରେ ପଡି

କି ସୁନ୍ଦର ମୋତି ପରି ଝଟି ଉଠ ।

ତମ ଆଭାସେ ଗାଁଟା ହସି ଉଠେ 

ନାନା ରଙ୍ଗର ଫୁଲ ଫଳେ

ଯାନି ଯାତରା ସଜର

ଆଲୋକର ମାଳେ ମାଳେ ।

ତମ ଶୀତଳ ଅନୁଭବେ 

ମୋ ଗାଁ ପିଲା ବୁଢା ଛୁଆ

ନିଆଁ ପସରା ମେଲାଇ

ଖୁବ୍ ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି ।

ଇଚ୍ଛା ଥାଏ ତମକୁ ପାଖେ ଭିଡି

ଏଇ ଧୁଧୁ ନିଦାଘକୁ ଡରାନ୍ତି

କିନ୍ତୁ ତମେତ ପରଦେଶୀ

ଏସନେ ଆସି ପୁଣି ବାହୁଡ

ଆର ସନକୁ ।।