ଦୁଃଖ

ହେ ଦୁଃଖ

ତୁମେ ଏ ଜୀବନେ ଅତି ଆପଣାର

 ତୁମେ ମୋତେ ଚିହ୍ନାଇଛ

ଏ ପୃଥିବୀ କୁ ।

ମୋତେ କେନ୍ଦ୍ର କରି ଘୁରୁଥିବା 

ମୋର ବନ୍ଧୁ ଜ୍ଞାତି କୁଟୁମ୍ବ ଙ୍କୁ ।

ତୁମରି ଜ୍ଵଳନ୍ତ ଅଗ୍ନିରେ 

ମୋତେ ତୁମେ ଜଳାଇଛ ଶତବାର 

ମୁଁ ଜାଣିଛି ବନ୍ଧୁ ତୁମେ ମୋର 

କାହିଁକି ଏତେ ଆପଣାର 

ମୋ ପାଖରେ ତୁମେ ଯେବେ ଥାଅ

କେହି କେବେ ଇଛା କରେ ନାହିଁ

ହେବା ପାଇଁ ମୋ ଦୁଃଖ ର ଭାଗୀଦାର ।