ଖେଦ

ଶାନ୍ତି ଆକାଶ ର ଅଶାନ୍ତ କପୋତ 

ରଚିଗଲା ବିଭୀଷିକା

ଭବିଷ୍ୟତ ମୋର ପାଣି ଫାଟିଗଲା

ହଜିଗଲା ସୈ।ରଶିଖା ।

ନୀରିହ ଆତ୍ମାର ବିକଳ କ୍ରନ୍ଦନ

ଶୁଭୁଅଛି କାନେ ରହି

ସବୁଥାଇ ପାଶେ କିଛି ନ ମିଳଇ

ହତାଶେ ପ୍ରାଣ ଝୁରଇ।

କାହିଁକି ବା ହେଲା କିଏ ଚାହୁଁଥିଲା

ପ୍ରାଣ ପ୍ରତିମା ବିଚ୍ଛେଦ

ସବୁ ତ ଯାଇଛି କିଛି ନ ରହିଛି 

ମନେ ଭରି ଅଛି ଖେଦ ।