ଦରଶନ ଅଭିଳାଷୀ

ଦରଶନେ ତୁମ, ମୋ ନ୍ୟୁନ ଚକ୍ଷୁ ମାନ

ପବିତ୍ର ହୋଇଲା ମୋ କଳୁଷିତ ମନ ।

କଳନା ନାହିଁ ତୁମ୍ଭ ଚରିତ ଚିତ୍ର ର

ବିଶାଳତା ତୁମ ହୃଦୟ ସିନ୍ଧୁର ।

ସୃଷ୍ଠି ସୃଜନ ର କରତା ବିଧାତା

ଜଗ ବନ୍ଧୁ ଆହେ ମୋ ଜଗତ ଜିତା ।

ଅପୂର୍ବ ଭାଣ୍ଡରୁ ଯେ ସମ୍ଭାର ଘେନି

ପଦ୍ମ ସିଂହାସନେ ଭ୍ରାତା ଭଗିନୀ ଘେନି ।

ମନ ମୋହକର ଶୃଙ୍ଗାରେ ସଜ୍ଜିତ

ଦେହେ ଶୋଭନୀୟ ଅଳଙ୍କାରଭୂତ ।

ନିତ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳିତ ହୃଦୟ ର ସ୍ଥିତ

ପବିତ୍ର ତୁମର ଭାବ ଧାରାମୃତ ।

ବାହୁ ଦ୍ୱୟ ତୁମ ମେଲାଇ ଦେଇ ହେ

ହସ୍ତେ ଶଙ୍ଖ ଚକ୍ର ଗଦା ପଦ୍ମ ବହି ହେ ।

ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ ତୁମ କଜ୍ଜଳ ପୂରିତ

ପରିକଳ୍ପନା ଯେ ନୁହଁଇ ସୀମିତ ।

ଅସୀମ ହୃଦୟ କରୁଣେ ପୂରିତ

କୃପାମୟ ତୁମେ ଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତ ।

ନାମ ସଙ୍କୀର୍ତ୍ତନେ ଉତ୍ସଗିତ ମୁହିଁ

ଏ ଭବ ସାଗରୁ ମୋକ୍ଷ ପ୍ରାପ୍ତି ପାଇଁ ।

ଜଗମୋହନ ହେ ଜଗତ ଗୋସାଇଁ

ତୁମ ଆଶିଷ ର କୃପା ଭିକ୍ଷା ପାଇଁ ।

ଦିବସେ ରଜନୀ ପ୍ରାତଃ ପ୍ରଦୋଷେ ମୁହିଁ

ଭଜୁଥିବି ତୁମ ନାମ ଗାଈ ଗାଈ ।

ଆଶେ ଆସିଅଛି ତୁମ ପାଶେ ସାଇଁ

ହେ ବନ୍ଧୁ ମୋର ଅନେକ ଆକାଂକ୍ଷା ନେଇ ।