ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗ

ପୂର୍ବଜନ୍ମର କର୍ମଫଳ

ଭୋଗୁଛି ମୁଁ ଏହିକାଳ

ଏମିତି କି ଅପରାଧ ମୋର

ବକେୟା ଶାସ୍ତି ଭୋଗେ ଏ ଜନମର ।

କାହିଁ ଗଢିଲନି କରି ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ

ଉଣା କରିଦେଲ ମୋ ଅଙ୍ଗ

ଦୟାର ପାତ୍ର ମୁଁ ସଭିଙ୍କର

ମନେ ବହ୍ନି ଜଳେ ସଦା ଯନ୍ତ୍ରଣାର ।

ଦେଖିଲେ ସଭିଏଁ କହନ୍ତି ମୋତେ

ସ୍ରଷ୍ଟାର ବିଚିତ୍ର ଲୀଳା ଏ ଜଗତେ

ଝରାଇ କରୁଣାର ଲୋତକ

କରି କିଛିକ୍ଷଣ ମୋ ପାଇଁ ଶୋକ

ପଛେ ଭୁଲିଯାନ୍ତି ମୋର ସବୁ ଦୁଃଖ ।

ଉପହାସ କରେ ଏଠି ଦାରିଦ୍ର ଭୋକ

ହାତ ଗୋଡ ନାହିଁ ବୋଲି ତୁମର

ସାଜ କି ଅନ୍ଧ ମୂକ ବଧିର ।

ବଡ ଦେଉଳେ ବସିଛ ହୋଇ ମଉନ

କି ଲାଭ ପାଇଲ ଦେଇ ଏ ଜୀବନ ।

ମାପୁଥିଲ ବୋଧେ ଦିନେ ମମତା ନାରୀମନର

ବନ୍ଦ କରି ବିଶ୍ଵକର୍ମାର ହାତୁଡି ପ୍ରହାର

ଜନ୍ମ ନେଲ ମୋ ପରି ଜାଣିଶୁଣି

ନିୟମ ଭାଙ୍ଗି ତୁମେ ପୁଣି ।

ତୁମରି ଆଶିଷେ କିନ୍ତୁ ସାରାଦିନ

ହିମାଳୟ ଲଙ୍ଘିପାରୁ ମୋ ମନ

କିଏ କହେ ଭିନ୍ନକ୍ଷମ ବିକଳାଙ୍ଗ

ଗର୍ବିତ ମୁଁ ତୁମପାଇଁ ସାଜି ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗ ।