ଦଇବ ଦେଲା ବିଷ

ନିରୀହ ନାଗୁଣୀ ମାରିଲା ଦି ଚୋଟ

ଟଳି ପଡ଼ିଲା କେଳା ପୁଅ

କେଳାର ତିରିଲା କାନ୍ଦେ କଇଁ କଇଁ

କହେ କି, ଦୋଷ କରିଥିଲି ମୁଇ

ବଇରୀ ସାଜିଲା ନାଗୁଣୀ ?

 

ନାଗୁଣୀ ବୋଇଲା ବିଷ ଜ୍ୱାଳେ ହେଉଥିଲି ଛଟପଟ

ସମ୍ଭାଳି ନ ପାରି ମାରି ଦେଲି ଦି ଚୋଟ,

ଦଇବ ରଖିଲା ମୋ ଦେହେ ବିଷ

ମୋର ଅବା କି ଦୋଷ।

କେଳାର ତିରିଲା ବୋଇଲା

ମୋ ଦେହେ ବି ଭରିଦେ ତୋ ଦେହ ବିଷ

ମିଳି ଯାଉ ମତେ ମୁକ୍ତିର ବାଟ,

ସ୍ବାମୀ ତ ମଲା ,ଆଉ କି ପାଇଁ ରଖିବି ମୋ ହିନି କପାଳି ପ୍ରାଣ ।

ନାଗୁଣୀ ବୋଇଲା ମୋ ଦେହରେ ନାହିଁ ଆଉ ବିଷ

ଏବେ ମୁଁ ଶକ୍ତିହୀନ ନିରୀହ ନାଗୁଣୀ କେଳାର ଦାସ ।

ଦଇବ ନେଲା ତୋ ସ୍ବାମୀ ଜୀବନ

ମୁଁ  ତ,ଖାଲି ଗୋଟେ ମାଧ୍ୟମ ।

ବହୁ ଦିନ ପେଡ଼ିରେ ଥିଲି ବନ୍ଦୀ

ଆଜି ଠୁ ପାଇଲି ମୁକ୍ତି  ।