ବିଚିତ୍ର ବୈଭବ ୩

ବିଧବା ନାଉଛି ଶଙ୍ଖା ସିନ୍ଦୂର,

ବାଞ୍ଝର ଆସୁଛି ଦ୍ବିତୀୟା ଭାର ।

ବିରାଡି ବୈଷ୍ଣବ ସାଜି ଲମ୍ପଟ,

ବ୍ୟାଧିଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ ଜଗିଛି ଖଟ ।

ବିଲରେ ନାହିଁ ଚାଷର ବାସ୍ନା,

ବାଡିରେ ନିଷ୍ଫଳା ପାଏ ଅର୍ଚ୍ଚନା ।

ବେଳ କାଳ ବିପରୀତ ହେଲାଣି,

ବାଳ ଚିତ୍ରେ ମାଆ ଧୂପ ଦେଲାଣି ।

ବିଷୟ ବାସନା ବାନ୍ଧିଛି ବସା,

ବିରଳ ପବିତ୍ର ପୁରୁଷ ଯୋଶା ।

ବାରଣ ନାହିଁ ଭଲ ମନ୍ଦକୁ,

ବାଘ ବି ନିରବ ଦେଖି ପାପକୁ ।

ବିତୃଷ୍ଣା ବଢୁଛି ଅନଳ ପ୍ରାୟେ,

ବର୍ତ୍ତିବାକୁ ବିଭୁ ଭଜୁଥା ଲୟେ ।