କଲମର ନିବେଦନ

ମୁଁ କଲମ କହୁଛି

ଆପଣ ମାନଙ୍କର

ପ୍ରିୟ କଲମ

ହେ ମାନବ !

ନା ନା ଭୁଲ୍ କହିଦେଲି

ହେ ସ୍ବାର୍ଥପର ଶିକ୍ଷିତ ମାନବ !

ମୁଁ ତୁମକୁ କହୁଛି

ଶୁଣୁଛ ତ ! ଶୁଣ

ଆପଣମାନଙ୍କୁ କହୁଛି

ଆପଣମାନଙ୍କ ପରି

ଶିକ୍ଷିତ ସମାଜକୁ କହୁଛି ।

ମୋର ଠିକ୍ ମନେ ଅଛି

ଆପଣମାନେ କହୁଥିଲେ ନା

ଆମେ ସୃଷ୍ଟିରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠଜୀବ ବୋଲି

ହଁ ହଁ ମୁ ବି ଜାଣିଛି

ଆପଣମାନେ ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ହେଲେ କୁଆଡେ ଗଲା ଆଜି ଶ୍ରେଷ୍ଠପଣ ?

କାହିଗଲା ସେ ସ୍ବାଭିମାନ ?

କେଉଁଠି ହଜିଛି ଆପଣଙ୍କ ମାନବିକତା ?

ଘରଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଅଫିସ ଯାଏ

ଜନତାଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ପୋଲିସ ଯାଏ

ଯେଉଁଠି ଦେଖ ଲମ୍ବି ଲମ୍ବି ଚାଲିଛି

ଅନୀତି,ଅନ୍ଯାୟ ଓ ଅତ୍ୟାଚାରର ଚେର

ପୁଣି ଶୋଷଣ, ବଳାତ୍କାର ତଥା ବ୍ଯାଭିଚାରର ବର୍ବର

ହେଲେ ଏସବୁର ମୂଳରେ ଦାୟୀ କିଏ ?

ମୁଁ କି ଆପଣମାନେ ନା ଆମ ଶିକ୍ଷା

ନା ଆମ ଶିକ୍ଷାବ୍ଯବସ୍ଥା ।

ସତରେ

ବର୍ତ୍ତମାନ ର ସମାଜକୁ ଦେଖି

ମୁଁ ବ୍ଯସ୍ତ ଓ ବିବ୍ରତ

ତେଣୁ ହେ ଚିନ୍ତାନାୟକ !

ଥରେ ଚିନ୍ତାକରନ୍ତୁ

ଆମେ କାହିଁକି ଏତେ ବିପଥଗାମୀ ?

କାହିଁକି ଏତେ କଳୁଷିତ ?

କାହିଁକି ଏତେ ଦୁର୍ନୀତିଗ୍ରସ୍ତ ଓ ଅବହେଳିତ ?

କଣ ଏସବୁ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଅଛି

ଆପଣଙ୍କ ପାଖରେ

ନା ନଥିବ କାରଣ

ଆପଣମାନେ ବି ଆଜି

ଲୋଭାସକ୍ତ ଓ ସୁପ୍ତ

ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ପଡିଗଲ

ଭିଟାମିନ୍ ଏମ ର ଲୋଭରେ ।

ତେଣୁ କରି ତ ମୁଁ ହାରି ଯାଇଛି

ବର୍ତ୍ତମାନର ପାଖରେ

ଥକି ଯାଇଛି ତୁମ ପରି

ଶିକ୍ଷିତ ଗୋଷ୍ଠୀର ସ୍ବାର୍ଥପଛରେ

କେତେବେଳେ କାହାରି ଚାପରେ ତ

କେତେବେଳେ କାହାରି ଗୁଣ୍ଡାମିରେ

ପୁଣି କେତେବେଳେ କାହାରି କ୍ଷମତାରେ

କାହାରି ପଇସାର ଅଙ୍ଗଦ ପାଦରେ

ଚାପି ହୋଇ ରହିଛି ଶ୍ବାସରୁଦ୍ଧ ଭାବରେ

ଆଜି ଚାପି ହୋଇ ରହିଛି ଶ୍ବାସରୁଦ୍ଧ ଭାବରେ।