ଧୋକା

ନିଦାଘ ଭରା ଜୀବନେ ମୋର ।

ତୁମେ ତତଲା ବତାସୀ ଝଡ।

ଯାଯାବର ମୁଁ ଖୋଜୁଛି ଟୋପେ

ମରୁଭୂମି ରେ ପିଇବା ଜଳ ।

ମୃଗତୃଷ୍ଣା ର କୃଷ୍ଣା କବରୀ ।

ମୋ ମନେ ଦିଏ ପିପାସା ଭରି । 

ସାଉଁଟି ତାକୁ ଧରିବା ପାଇଁ ।

ଧାଉଁଛି ତାର ଦେଖି ତା ଛାଇ।

ପାରେନା ଧରି, 

ଯାଏ ବାହାରି,

ଦୁର୍ବଳ ଲାଗେ ପାଏନା ବଳ ।

ଜାଣିଲି ଯେବେ ପ୍ରେମ ପବିତ୍ର। 

ସେ ପଥେ ମୋର ଥାପିଲି ପାଦ।

ମୋ' ମନ ଥିଲା ଚିର ଶାଶ୍ଵତ। 

ପ୍ରତାରଣାରେ କଲ କଳଙ୍କ। 

ମୋ' ମଥା ପରେ 

କଳାର ଟିକା,

ଥାପିଲି ଜାଣି ପ୍ରେମଟା ଛଳ ।