ଧୋକା ଅତି ଆପଣାର ଅତି ପ୍ରିୟ ପାଖରୁ

ଧୋକା କଣ ଖାଲି ପ୍ରେମରେ

ଏ ତ ମୁଁ ଭାବେ ସମ୍ପର୍କରେ ।

ଏଯେ କିଛି କଥା ଲୁଚାଇବାରେ

ସବୁ କଥା ନ କହିବାରେ ।

ଏବି ସବୁ ନ କହି ତୁମ ଆଗରେ 

ତୁମ ପଛରେ ମୁହଁ ଖୋଲିବାରେ ।

ଆଉ କାହା ପାଖରେ ତୁମ ନାମରେ

କିଛି ମିଛ ଗୁଜବ ପ୍ରଚାରରେ ।

ଏକ ସଂଘବଦ୍ଧ ଭାବେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆକ୍ରମଣରେ

ଆଉ ଜଣେ ସବୁ ଜାଣି ସମୟ ବିତାଇବାରେ ।

ସବୁ ବରଦାସ୍ତ କରିବାରେ ନୀରବରେ

ଦୋଷ ଦୁର୍ବଳତା ଘୋଡାଇବାରେ ।

ସଭିଙ୍କ ଆଗରେ ସମ୍ମାନ ଜଣାଇ ପଟ ନେବାରେ

ଆଉ ନିଜ ଆଖିରେ ଦେଖିବାକୁ ଅପେକ୍ଷାରେ ।

କାହା କଥାକୁ ମିଛ ଭାବିବାରେ

ସବୁକଥା ସତ ବୋଲି ମାନି ଯିବାରେ ।

ଆଶାତୀତ ସଫଳ ରୂପାୟନ ଦେବାରେ

ଭଲପାଇବାର ନିରନ୍ତର ଉଦ୍ୟମରେ ।

ଏତ ଗଲା ସମ୍ପର୍କରେ ଧୋକା

ବେଳେ କେତେବେଳେ ଭଲପାଇବାରେ ।

କିଛି ନ କହି ଦୂରେଇ ରହିବାରେ

ଯେତେବେଳେ ଦରକାର ପଚାରିବାରେ ।

କେତେ ମନରେ ରଖି ଚୁପ ରହିବାରେ

ଆଉ କିଛି ଭିତରେ ଅଛି ଜଣା ନ ପଡିବାରେ ।

ଏମିତି ବି ଧୋକା ମିଳେ କଥାକଥାରେ

କେତେବେଳେ କି କଥା କହିବାରେ ।

ଥରେ ଥରେ ତୁମ ସହିତ ଅଛି ଭାବରେ

ଥରେ ଅଧେ ଛାଡି ଚାଲିଗଲା ପରି ଲାଗିବାରେ ।

କିଛି ସମୟ ଲାଗେ ଏ ମୋ ନିଜର

କିଛି ବେହିସାବ ବେଳେ ଲାଗେ ଅତି ପର ।

ଏ ମେଘ ବଦଳାଇବାର ବେଳରେ

ବରଷାଟା ଆସେ ନ ବରଷି ଉଡିବାରେ ।

ଅତି ପରିଚିତ ଲାଗେ ଭାରି ଖଟା ଅବସରରେ 

ଅବେଳରେ ଦରକାରୀ ଲାଗିବାରେ ।

କାହିଁକି ପ୍ରେମରେ ଆଉ ସମ୍ପର୍କରେ ହତଭାଗୀରେ

ସବୁତକ ଧୋଇ ବତରା ହୋଇ ଗଲେ ବି କିଛି ଅବତୁରାରେ ।

ଆଉ ଭିଙ୍ଗି ବି ହୁଏନି କି ରଖି କି ସାଇତି ପାରେନା ମନରେ ।