ଦେହ

ସଂସାରେ ଏ ଦେହ ବୟସ ଅଧିନ

ବୟସ ର ଅନ୍ତେ ଦେହ ହୁଏ ଲୀନ ।

ବାଲ୍ୟକାଳେ ଦେହ ନରମ କୋମଳ

ସୂକ୍ଷ୍ମ ସେ ସମୟ ଦେହେ ଅଳ୍ପ ବଳ ।

ବଢି ବଢି ଯାଏ ସମୟର ଗତି

ଶୈଶବର ଅନ୍ତ ଯଉବନ ପ୍ରାପ୍ତି 

ହାଡ଼ମାଂସ ଦେହେ ଅଫୁରନ୍ତ ଶକ୍ତି

ମନ ପ୍ରାଣେ ଖେଳେ ସ୍ୱପ୍ନ ଅସରନ୍ତି ।

ସମୟ ଚକ୍ରରେ ଗଡିଯାଏ ବେଳ

ଉପଗତ ହୁଏ ପୁଣି ବୃଦ୍ଧକାଳ

ଦେହରେ ନଥାଏ ପୂର୍ବର ସାମର୍ଥ୍ୟ

ରୂପ ଢଳିଯାଏ କୋଷ ହୁଏ ସୁପ୍ତ ।

ସମୟ ସରିଲେ ଜୀଵ ସାଜେ ମୃତ

ଦେହ କି ବିନାଶୁ ହୋଇପାରେ ମୁକ୍ତ ?