ଡଙ୍ଗା

   ରିମ ଝିମ ବରଷାରେ ଭିଜି ଭିଜି

      ଭସାଇଚି କେତେ କାଗଜର ଡଙ୍ଗା |

    ପିଲାବେଳ ସାଙ୍ଗସାଥିମେଳ

      ମନେପଡିବହେ ଆନନ୍ଦର ଗଙ୍ଗା ||୧||

    ସମୟର ସ୍ରୋତ ମତେ ନେଲା ବହି

         କରିନେଲା ମତ୍ତାଣିଆ |

    ଡଙ୍ଗାଟି ତ ଆଜି ସାଥିଏକା ମୋର 

      ଆଉ ମୁହି   ତା’ର ନାଉରିଆ ||୨||

   ଏ କୁଳରୁ ସେ କୁଳକୁ

        କରାଏ ଲୋକଙ୍କୁ ପାରି |

   ନଦୀର ସେ ଦୁଇକୁଳ

        ଜୀବନର ସୁଖଦୁଃଖ ପରି ||୩||

   ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପାର କରାଇ 

           ଗଙ୍ଗାନଦୀ ତଟ |

   ସପ୍ତପୁରୁଷ ଉଦ୍ଧାରିଲା 

          ଧନ୍ୟ ସେ କେଉଟ ||୪||

   ଜୀବନର ଡଙ୍ଗା ପହଞ୍ଚି

      ଆରପାରି ମୋଡେ |

  ସେଇ ଡଙ୍ଗା ମୋହ ତା’କୁ

     ଛାଡିବାକୁ ପଡେ  ||୪||

   ଅହର୍ନିଶ କରାଏ ମୁଁ ପାରି

        ସେଇ ଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ |

   ପାରି କରାଇ ଦିଅ ହେ ପ୍ରଭୁ

        ମୋ ଜୀବନ ଡଙ୍ଗାକୁ ||୫||

  ସୁଖର ଦୁଃଖର ସାଥି 

     ଏହି ମୋ ତରଣୀ |

  ପ୍ରଭୁ ନାମ କରାଇବ ପାରି

     ଭବ ବୈତରଣୀ ||୬||