ବର୍ଷା

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଉଷ୍ଣତାରେ ମେଦିନୀର ତନୁ

ଟକ୍‍ ମକ୍‍ ଫୁଟୁଥିଲା

ଝୁରୁଥିଲା ସତେ ସବୁଜ ପଲ୍ଲବ

ଆଶାମରୀଚିକା ଥିଲା ||୧||

ଶୁଷ୍କତରୁଲତା କ୍ଷେତ ଓ କିଆରୀ

ବେଦନାରବ୍ୟଥା ଥିଲା

ବିରହିଣୀ ସେତ ଆକୁଳ ନୟନେ

ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ରତଥିଲା ||୨||

ସପ୍ତରଙ୍ଗେଭରା ବାସବର ତୀର

 ତନୁମନ ଭରିଦେଲା

ହରିନେଲା ଫଲ୍ଗୁ ବିରହରବ୍ୟଥା

ଶିହରଣ ଖେଳିଗଲା ||୩||

ବର୍ଷା ଗୋ ତୁମେ ଭିଜା ତନୁମନେ 

ପ୍ରୀତିରାଗିଣୀ ନାୟିକା

ରିମ୍‍ଝିମ୍‍ଝିମ୍‍ ନୂପୁର ଝଙ୍କାରେ

ସାଜିଲ ଅଭିସାରିକା ||୪||

ପ୍ରେମର ଦୁନ୍ଦୁଭି ଘଡଘଡିନାଦେ

 ବିଜୁଳିର ଅନ୍ତରାଳେ

ପ୍ରେୟସୀ ପ୍ରିୟାର ରୂପଲାବଣ୍ୟରେ

ଧରଣୀ ରାଣୀର କୋଳେ ||୫||

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ସେ ସପ୍ତରଙ୍ଗୀ ଶୋଭା

ଦେଖି ଅପରୂପ ଠାଣି

ପ୍ରଗଳ୍ଭା ଧରିତ୍ରୀ ଅନ୍ତ:ସତ୍ତ୍ଵା ଧରା

ବାସବ ତୀରକୁ ଘେନି ||୬||

କାମୋଦ କାମୋଦୀ ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ସାଜି

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ତାଳେ

ନାଲି ଟୁକୁଟୁକୁ ସାଧବ ବୋହୁଟି

ସବୁଜ ଗାଲିଚା କୋଳେ ||୭||

କଳାବାଦଲରେ ବିଜୁଳି ଚମକେ

ବିରହିଣୀ କୁମୁଦିନୀ 

ବେଙ୍ଗ ବେଙ୍ଗୁଲିଙ୍କ ରଡିର ତରଙ୍ଗେ

ଉନ୍ମାଦିନୀ ଶିଖରିଣୀ ||୮||

ନୃତ୍ୟାଙ୍ଗନା ପିକ ପୁଚ୍ଛର କୁହୁକ

ବନରାଜି ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ

ହର୍ଷରପୁଲକ କୁମ୍ଭାଟୁଆ ରାବ

ସବୁଜିମା ବିଚ୍ଛୁରିତ ||୯||

ପ୍ରକୃତିର ଶୋଭା ଅତି ମନଲୋଭା

କିବା ଅପ୍ସରାଙ୍କ ନୃତ୍ୟ

ସ୍ଫଟିକମଣି ସେ ବର୍ଷା ବାରି ବିନ୍ଦୁ 

ଧନ୍ୟ ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କ କୃତିତ୍ତ୍ଵ ||୧୦||