ମେଘ

ମେଘର ଆହଟ ଦୂତର ପ୍ରକଟ

ଅପୂର୍ବ ମୟୂର ନୃତ୍ୟ |

ସ୍ଵପ୍ନର ଲାଲିମା ହୃଦୟରେ ଖେଳେ

ରଙ୍ଗୀନ ପୁଚ୍ଛ ଆଚ୍ଛାଦିତ ||୧||

ପ୍ରେମର ସନ୍ଦେଶ ବୋହିନିଏ ବୋଲି

ପ୍ରେମ ସନ୍ଦେଶ ବାହକ |

ପ୍ରେମିକାର ଭାବ ଉଦ୍ଦିପିତ ହୁଏ

ଗୁଞ୍ଜରେ ମନ କୁହୁକ ||୨||

ସୁନ୍ଦର ପ୍ରକୃତି ମନୋରମା ଅତି

ଅତି ମନୋରମା ମନ |

ମନର ମହକ ମେଘ ଆଗମନ

କରେ ସଭିଙ୍କୁ ପ୍ରସନ୍ନ ||୩||

କୃଷକର ମନ କରେ ଉଚ୍ଛାଟନ

ମେଘ ଘଡ ଘଡି ରଡି |

ହଳକୁ ଯୋତେଇ ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ

କ୍ଷେତକୁ ଯାଏ ଦଉଡି ||୪||

ଫସଲ ଅମଳ ହେବାର ଆନନ୍ଦେ

ମନ ଥାଏ ତା ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ |

କଳା ବାଦଲଟି କବି ଲେଖନୀରେ

ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ତୁଲ ||୫||

ବେଙ୍ଗୁଲି ନାନୀଟି ଛାଡେ ପୁଣି ରଡି

ଧରାରେ ପଡେ ଚହଳ |

ଡରି ଡରିଶିଶୁ କରଇ ଅର୍ଦ୍ଦଳି

ଛାଡେ ନାହିଁ ମାଆ କୋଳ ||୬||

ତୁମ ଆଗମନେ ଚାତକ ହୃଦୟେ

ଖେଳେ ଆଶାର କିରଣ

ବର୍ଷାର ପ୍ରଥମ ବିନ୍ଦୁର ସନ୍ଦେଶ

ତୁମେ ପରା ଘେନିଆଣ ||୭||