ପିତା

ସ୍ଵର୍ଗପରି ତାଙ୍କ ହୃଦୟ ବିଶାଳ

 ଗିରିସମ ଦୃଢ ସବଳ |

ମୋ ପାଇଁ ସ୍ଵର୍ଗ ପୂଣ୍ୟ ଚତୁର୍ଧାମ

 ତାଙ୍କରି ଚରଣ କମଳ ।

ଲାଳନ ପାଳନେ ଶିକ୍ଷା ଓ ସଂସ୍କାରେ

ଗଢିଥା’ନ୍ତି ଏହି ଜୀବନ |

ତ୍ୟାଗ ଓ ସ୍ନେହର ମୂର୍ତ୍ତିମନ୍ତ ରୂପ

ସୁଝି କେ ପାରିବ ଋଣ ।

ଝଡଝଞ୍ଜାଭରା ଜୀବନର ପଥ

ସଂଘର୍ଷରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ |

ସଶକ୍ତ ସୁଦୃଢ କରିଥାଏ ପରା

ପିତାଙ୍କ ଅନୁଶାସନ ।

ସରସ ସୁନ୍ଦର ଗଢିତୋଳିବାକୁ

କରନ୍ତି ଅକ୍ଳାନ୍ତ ଉଦ୍ୟମ |

ଆପଦ ବିପଦେ ବାଳୁତ ଜୀବନେ

ସଶକ୍ତ ପ୍ରହରୀ ସମ ।

ଅହୋରାତ୍ର ଏକା କରିଥା’ନ୍ତି ସିଏ

ନିଜଜୀବନର ବଳୀଦାନେ |

ସ୍ଵର୍ଗୀୟ ଆନନ୍ଦେ ଭୁଲନ୍ତି ନିଜକୁ

 ପିଲାଙ୍କ ଗୌରବ ସମ୍ମାନେ ।

ତାଙ୍କରି ଆଶୀଷ ଶୁଭ ଆଶୀର୍ବାଦେ

ଦୁର୍ଗମପଥ ହୁଏ ସୁଗମ |

କର୍ମ ଶିକ୍ଷା ଗୁରୁ ଧର୍ମ ଦୀକ୍ଷା ଗୁରୁ

ବ୍ରହ୍ମତୁଲ୍ୟ ଅପ୍ରତିମ ।

ପିତା ହିଁ ଏକ ଶରୀର ନୁହନ୍ତି

ଦିବ୍ୟରୂପର ସେ ନିଦର୍ଶନ |

ଅନ୍ତର୍ଚକ୍ଷୁରେ ଦେଖିଲେ ତାହାଙ୍କୁ

ଧନ୍ୟ ହୁଏ ଏ ଜୀବନ ।