ଦାଦନ

ଭୋକର ଭୌଗୋଳିକ ସୀମା

କିଏ ବା ମାପିଛି ?

ଏଇ ପେଟ ଚାଖଣ୍ଡକ ପାଇଁ

ପରିବାର ମୁଖରେ ଗଣ୍ଡେ ଦାନା ଦେବାକୁ

ରାଜ୍ୟରୁ ରାଜ୍ୟାନ୍ତର ଦେଶରୁ ଦେଶାନ୍ତର

ଶିକ୍ଷିତ ଅଶିକ୍ଷିତ କୁଶଳୀ ଅଣକୁଶଳୀଙ୍କୁ

ସମାଜ 'ଦାଦନ' ଓ 'ପ୍ରବାସୀ'ର ଆଖ୍ୟା ଦେଇଛି । 

କର୍ମକୁଢି ହୋଇ କୁଗୁଣକୁ ନେଇନି ଆଦରି,

ଚୋରି ଠକାମି ବ୍ୟଭିଚାର ଅବା ଟାଉଟରି ।

ଶ୍ରମ ଦେଇ ଅରଜିଛି ନିଜ ପ୍ରାପ୍ୟ ଧନ,

କରିନାହିଁ ଭିକ୍ଷାବୄତ୍ତି ଘେନିନାହିଁ ଦାନ,

କେବଳ ଏତିକି ବୁଝିଛି କର୍ମହିଁ ଭଗବାନ ।

ସେ ମାଟି ମାଆର ପୁଅ

ପରିବାରର ଅଙ୍ଗ

ସ୍ନେହ କାଙ୍ଗାଳଟିଏ

ଚାହିଁଥାଏ ଆତ୍ମୀୟଙ୍କ ସଙ୍ଗ ।

କିନ୍ତୁ, ଜୀବନ ପାଠରେ 

ଦାୟିତ୍ୱ ର ଅଧ୍ୟାୟକୁ ବୁଝିଲା ପରେ

ମୁଠାଏ ଆହାର ପାଇଁ

ବଞ୍ଚି ବଞ୍ଚେଇବା ପାଇଁ

ମାଆର ପଣତ ଛାତି

ଭିଟାମାଟିର ଧୂଳି ଝାଡି

ଦୂରକୁ କରଇ ଗମନ

କାହାରି ଆକ୍ଷେପକୁ ଦିଏନାହିଁ କାନ

ଯିଏ ଯେତେ ଚିତ୍କାର କରୁ 

ଦାଦନ ଦାଦନ ।