ଚଉପଦୀ - କେଶର କୁଞ୍ଜ ଶେଯରେ

କବି ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ପଟ୍ଟନାୟକ

ବୃତ୍ତ ଗଡ଼ମାଳିଆ

କେଶର କୁଞ୍ଜ ଶେଯରେ । ବ୍ରଜେନ୍ଦୁ ବୃନ୍ଦାଙ୍କୁ ପୁଚ୍ଛନ୍ତି ଧୀରେ ।

ସହଚରୀ ରେ । ରାଧା ବୋଲି କେ ବ୍ରଜରେ ।

ଶୁଣିଲା ବେଳୁଁ ସେ ନାମ । ସୁଧାପାନ ପରି ଲାଗୁଛି ଶ୍ରମ ।

ସହଚରୀ ରେ । ଫିଟାଇ କହ ମରମ ।

ଚଉଦିଗକୁ ଅନାଇ । ବୃନ୍ଦା ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ହସିଲା ହୋଇ ।

କହିଆସୁ ସେ । ଅଙ୍ଗେ ପୁଲକ ପୂରାଇ ।

ସେ ଶ୍ରୀବୃଷଭାନୁ ଜେମା । କିଶୋରୀ ଗୋତ୍ର ନକ୍ଷତ୍ର ଚନ୍ଦ୍ରମା ।

ରସରାଜ ହେ । ରମ୍ୟ ବନ୍ଦ୍ୟ ଯା ସୁଷମା ।

ଶ୍ୟାମସୁନ୍ଦରକୁ ମୋର । ଏକା ରାଧିକା ଥିଲା ପଟାନ୍ତର ।

ବୋଲୁ ସଜନୀ । ନାମ ଶୁଣିଲି ତାହାର ।

କୃଷ୍ଣ କହନ୍ତି ବୟସ । ଭାଷ କେତେ ହୋଇଥିବ ବରଷ ।

ସହଚରୀ ରେ । ବୋଲୁଁ ବୃନ୍ଦା ହସ ହସ ।

ବୟସ ଏଗାର ବାର । ଭିତରେ ପରି ହେଉଛି ଗୋଚର ।

ରସରାଜ ହେ । ସେ ସାଧ୍ୱୀ ଶିରୋମଣିର ।