ଗୋଲାପ

ଅତି ସୁକୁମାରୀ, ଗୋଲାପ ସୁନ୍ଦରୀ

କୁସୁମ ମଉଡ ମଣି,

ତୋ ରୂପ ମାଧୁରୀ, ମୁନି ମନ ହାରି

ଗଢ଼ିଛି କେଉଁ ବିନ୍ଧାଣି ।

ନରମ ମଖମଲୀର ପାଖୁଡ଼ାରେ

ଦିଶୁଛୁ କେଡେ ସୁନ୍ଦର,

ଅମରାବତୀର ପାରିଜାତ କଣ

ତୋଠାରୁ ବେଶୀ ସୁନ୍ଦର !

ତୋର ପବିତ୍ରତା ମାନକୁ ଶତତ

ଅକ୍ଷତ ରଖିବା ପାଇଁ,

କଣ୍ଟକ ରାଜିର ଜାଗ୍ରତ ସୈନିକ

ଖଞ୍ଜିଦେଇଛିକି ବିହି !

ମଧୁର ସୁବାସ ମନ ହରି ନିଏ

କବି ଭାବୁକର ପ୍ରିୟ,

ପ୍ରେମ ସୁଖ ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀର ପ୍ରତୀକ

ପ୍ରକୃତିରତୁ ବିସ୍ମୟ।