ବୃଦ୍ଧର ସ୍ବପ୍ନ

ବୟସ ବଢିଲା ବାଧକ ହେଲା

ମୁଣ୍ଡ ବାଳ ସବୁ ସଫେଦ ହୋଇଲା

ହାତ ଧରିଥିଲା ବୁଢ଼ା ଯାହାର

କାଳ କରିଦେଲା ତାକୁ ବି ପର ।

ପୁଅ ବୋହୂ ଝିଅ ଜୋଇଁ ବି ହେଲେ

ନାତି ନାତୁଣୀ ବି ଧିରେ ବଢ଼ିଲେ

ବୁଢ଼ାର ତଥାପି ମନରେ ଲୋଭ

ପରିବାର ପାଇଁ ତାହାର ଗର୍ବ ।

ତା ବାପ ଅଜାଙ୍କ ନାମ ରହିବ

ପିଲେ ବଡ ହେଲେ ସେ ଯେ କହିବ

ସେମାନଙ୍କ ବଡପଣର କଥା

କହିବ ମନରେ ଅଛି ଯା ଲେଖା ।

ସେମାନେ ବଡ ବଡୁଆ ତାଙ୍କରି 

ସବୁ ସୁଖ ଶାନ୍ତି କୃପା ତାଙ୍କରି

ହାତ ଯୋଡି ବୁଢ଼ା ପ୍ରଣାମ କରେ

ତଳେ ମୁଣ୍ଡ ଦେଇ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରେ ।

ବୁଢ଼ାର ଅଛି ଯେ କେତେ ସପନ

ସାଇତି ରଖିଛି ଯେତେ ସେ ଧନ

ଲଗେଇବ କିଛି ଭଲ କାମରେ

ଦେଶହିତକର ଜନ ସେବାରେ ।

ଦେଖୁଛି ସେ କେତେ ତା ବୟସର

ଲୋକ ବୁଲୁଛନ୍ତି ହୋଇ ନାଚାର

ପିଲାମାନେ ତାଙ୍କୁ ପଚାରୁ ନାହାନ୍ତି

ତାଙ୍କ ଭଲ ମନ୍ଦ ବୁଝୁ ନାହାନ୍ତି ।

ବୁଢ଼ା ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ

ତୋଳିବ ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ସେ ମନ ଲଗେଇ

ଯତ୍ନ ନେବାକୁ ଲୋକ ରଖେଇବ

ଡାକ୍ତରୀ ସୁବିଧା ଯୋଗାଇଦେବ ।

କେହି ଆଉ ଦୁଃଖ କରିବେ ନାହିଁ

ନିଜ ଲୋକ ପାଇଁ କାନ୍ଦିବେ ନାହିଁ

ଯିଏ ଥାଉ କି ନଥାଉ ଜୀବନ ତ ଅଛି

ଈଶ୍ୱର ଦୟା କରିବେ ବୁଢ଼ା ଏ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିଛି ।