ବଳିୟାର ଭୂଜ

ହାତ ନାହିଁ ଗୋଡ଼ ନାହିଁ

ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ପ୍ରଭୁ କଳା କହ୍ନାଇ

ଚକାନୟନରେ ରହିଛ ଚାହିଁ,

ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ତୁମ୍ଭ ପତିତଙ୍କ ଭିଡ଼

ହେଉନି ଉଦ୍ଧାର କୁହ କିମ୍ପାଇଁ ।

ଚଳୁଅଛି ନନ୍ଦିଘୋଷ

ବିଜେ ବଡ଼ଦିଅ ହଳୀ ବଳରାମ

ଚକ୍ର ସୁଦର୍ଶନ ସୁଭଦ୍ରା ମାତ,

ଜଳେ ବୈଷ୍ଣବାଗ୍ନି ବିଧିବିଧାନରେ

ଶ୍ରୀ ମହାପ୍ରସାଦ ହୁଏ ପ୍ରସ୍ତୁତ

କୁହ ମହାପ୍ରଭୁ ଜଗତରନାଥ

ମୁକତି କୈବଲ୍ୟ ସୁଲଭ କାହିଁ ।

ହଟିଯାଉ ମିଛମାୟା

ମିଳୁ କଳ୍ପବଟ ଶୀତଳଛାୟା

ଲଭୁ ଚଉବର୍ଗ ପ୍ରତିଟି ଜୀବନ

ସମାଜର ଗ୍ଳାନି ବ୍ୟକ୍ତି ଅଥର୍ବତା

ନ ବିସ୍ତାରୁ ପାପ କଳଙ୍କ ଛାୟା

ପ୍ରଜ୍ଜ୍ୱଳୁ ଆଲୋକ ସତ୍ୟଧରମର

ସଞ୍ଚରୁ ଅମୃତ ଭାବ ଗୋସାଇଁ ।

ଆଦିକନ୍ଦ ପଦ୍ମପାଦ

ବଳିଆର ଭୂଜ କର ପ୍ରସାର

ସିଂହ ଦୁଆରର ଫିଟାଅ କପାଟ

ମୁକତି ପଥକୁ କର ସୁପ୍ରଶସ୍ତ

ବରଦମୁଦ୍ରାରେ ଢାଳ ଶୁଭାଶିଷ

ନିସ୍ତରୁ ପତିତ ନାମକୁ ଗାଇ ।