ବିରହ ବେଦନା

*ବିରହ ବେଦନା*

ବିରହ ବେଦନା ବଖାଣିବାପାଇଁ

ଭାଷା ମତେ ମିଳୁ ନାହିଁ

ନିଜ ଏ'ମନର ଦୁଃଖ ଯାତନାକୁ,

ନ ପାରେ କାହାକୁ କହି ||

ମୋ' ଦୁଇ ଆଖିର ସ୍ବପ୍ନ ଯିଏ ଥିଲା

ସିଏ ଆଜି ମଲା ଜହ୍ନ

ସମୟ ରୂପକ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ଜହ୍ଲାଦ,

ମିଟାଇଛି ତା'ର ଚିହ୍ନ ||

ଜୀବନ ନାଆ ମୋ' ବହୁଥିଲା ଯହିଁ

ସିଏ ଥିଲା ତାର କୂଳ

ନଦୀରେ ଯାଇଛି ଦିଗହରା ସାଜି,

ପାଉନାହିଁ ଥଳକୂଳ ||

ମନ ବଗିଚାରେ ଶୋଭା ପାଉଥିଲା

ସୁନ୍ଦରୀ ଗୋଲାପ ଭଳି

ରଖିବାକୁ ତା'କୁ ଭଅଁରଠୁ ଦୂରେ,

ସାଜିଯାଇଥିଲି ମାଳୀ ||

ଅଜାଣତେ ମୋର ବଗିଚାରେ ପଶି

କଲା ତା'କୁ କିଏ ଚୋରି?

ସପନରେ ଭରା ଦୁଇ ନୟନରେ,

ଅଶ୍ରୁଧାର ଦେଲା ଭରି ||

ଜୀବନରେ ବାକି ଅଛି ଯେତେ ପଥ

ଚାଲିବାକୁ ରାଜି ଏକା

ଆଉ କେବେ କାହା ପ୍ରେମରେ ନପଡେ଼,

ନମିଳୁ ଏମିତି ଧୋକା ||

*ସତ୍ୟଜିତ ସ୍ୱାଇଁ*

*ଅଡ଼ପୁର,କଟକ*