ବିଲେଇ ବେକରେ ଘଣ୍ଟି

ଅସମ୍ଭବ କାର୍ଯ୍ୟେ କେବେ ଦେବ ନାହିଁ ମନ

ମୂଷାଙ୍କ ବିଚାର ପ୍ରାୟ ଆକାଶ କୁସୁମ ।

ବିଲେଇ ଆତଙ୍କ ଘେନି ହୋଇଣ କାତର

ମୂଷାଙ୍କ ଭାଳେଣି ବଢି ହେଲା ତୀବ୍ରତର ।

କେସନ ଉପାୟେ ତା'ର ଦାଉରୁ ବର୍ତ୍ତିବା

କେଉଁ ପରି ଆମ୍ଭେ ତାକୁ ଫାନ୍ଦେ ପକାଇବା ।

ପ୍ରମାଦ ଗଣିଲେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ମୂଷା ମାନେ

ସଭା କରି ଉପାୟ ବାହାର କଲେ ଦିନେ ।

ନାନା ମୂଷା ମିଶି ନାନା ପ୍ରସ୍ତାବ ବାଢିଲେ

ବିଲେଇକୁ କେଉଁ ପରି ମାରିବା ଭାଳିଲେ ।

କେ ବୋଲେ ମଉସା କେହୁ ବୋଲଇ ଲୋ ନନା

ତୋହରି ବୁଦ୍ଧିରେ ତ୍ରାହି ପାଇବା ଟି ସିନା ।

ନିଆଁଗିଳା ବିଲେଇକୁ ଆମେ ମାରି ଦେବା

ନାନା ମତେ ବୁଦ୍ଧି କରି ଉପାୟ କାଢିବା ।

ମୂଷିକ ସଭିଏଁ କଲେ ତହିଁ ଆଲୋଚନା

ସବୁଠାରେ ସମସ୍ୟା ଯେ ଭରିଥିଲା ନାନା ।

ନିର୍ଭୁଲ୍ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ କେହି ନ ପାରିଲେ କାଢି

ଯୁକ୍ତି ଓ ନିଷ୍ପତ୍ତି ସବୁ ଯାଉଥିଲା ଭାଙ୍ଗି ।

ତର୍କ ବିତର୍କରେ କମ୍ପୁଥିଲା ସଭାସ୍ଥଳ

କି ଉପାୟେ ବିଲେଇର ପୂରାଇବା କାଳ ।

ଝାଳ ନାଳ ହୋଇ ମୂଷାମାନେ ଥିଲେ ଲାଗି

କେ ବୋଇଲା , ବେକେ ତା'ର ବସାଇବା ଫାଶୀ ।

ନିଆଁ ଜାଳି ମାରିଦେବା କେହି ବିଚାରିଲା

କେ ବୋଇଲା ତାକୁ ନେଇ ବଣେ ଛାଡିଦେବା ।

କେ ବୋଇଲା ଗାତ ଖୋଳି ପକାଇବା ପୋତି

କେ କହିଲା ବିଷ ଦେଇ ପକାଇବା ନାଶି ।

ଆନ କେ କହଇ ହାଣି ତାକୁ ଦେବା ମାରି

ଯନ୍ତା ଆଣି କେହି କହେ ନେବା ଆମେ ଧରି ।

କେ କହିଲା ଭୁଲାଇ କି ଖାଲେ ଦେ , ପକାଇ

କେ କହେ ଶୁଖୁଆରେ ହେ , ବିଷ ଦିଅ ନେଇ ।

ଖାଇ ଦେଇ ମରିଯିବ ନିଶ୍ଚେ ସେ ବିଲେଇ

ଅକାରଣେ ଏତେ କଥା ଚିନ୍ତା କାହିଁ ପାଇଁ ।

ପ୍ରସ୍ତାବ ରଖିଲେ ସିନା ପାଳି ତ ପାରିଲେ

ନିଶ୍ଚୟ ବିରାଡ଼ିଟିକୁ ନାଶି ଦେବା ଭଲେ ।

ପ୍ରସ୍ତାବ ଗୁଡିକ ବହୁମତ ନ ପାଇଲା

ଧୀରେ ଧୀରେ ସଭା ସ୍ଥଳେ କାଟ ଖାଇଗଲା ।

ସଭା ଶେଷ ବେଳେ ଜଣେ ପ୍ରସ୍ତାବ ବାଢିଲ।

ବିଲେଇ ବେକରେ ଘଣ୍ଟି ବାନ୍ଧି ଦେଲେ ହେଲା ।

ଏହି ମତ ଶୁଣି ସର୍ବେ ହେଲେ ଏକମତ

ତାଳି ମାରି ଜଣାଇଲେ ନିଜ ସମ୍ମତ ।

ତାଳି ଶଦ୍ଦ ଶୁଣି ତହିଁ ବିରାଡ଼ି ଆସିଲା

ପଳାଇବା ପାଇଁ ଆଉ ବାଟ ଯେ ନଥିଲା ।

ସବୁ ମୂଷା ହୋଇଗଲେ ବିରାଡ଼ି ଆହାର

ମୁହୂର୍ତ୍ତକେ ସଭାସ୍ଥଳ ହେଲା ଛାରଖାର ।