ବିକ୍ଷିପ୍ତ ବୟସ

ମାଟି ଓଦା ଅଛି ଗଛ ଲଗାଇଲେ ଅକ୍ଲେଶେ ଯିବ ବଢି

ଗଛ କାନ୍ଦିବ ଶୁଭିବନି ରଡ଼ି କାଟୁଛୁ ସବୁଜ ଗଛର ଡ଼ାଳ ।

ଭବିଷ୍ଯତ ଅଛି ସୁଖ କରିବାକୁ କାହିଁକି ବିଷାଦ ଏମିତି

ଭୁଲିଯା'ତୁ ମଜା ଓ ମସ୍ତି ଏବେ ତ୍ୟାଗ କରିବାର ବେଳ ।

ନିମ୍ନ ମଧ୍ଯବୀତେ ତୋ' ଜନ୍ମ ପେଟମାରି ମନମାରି ଜୀବନ

ଲୁହ କୋହରେ କାଦୁଅ ତୋର ଛାତି ଦିଶିବୁ ମୁଖେ ନିର୍ମଳ ।

ଏବେ ବଞ୍ଚି ଯା' ବାବୁ କାଲି ପୁଣି ଆଉଥରେ ନୁଆ ବଞ୍ଚିବୁ 

ଆମପାଇଁ ସହିବାଟା ସୁଖ ବାଲ୍ୟ କିଶୋର କି ଯୁବବେଳ ।

ବୟସ ଜଟିଳ କଞ୍ଚା ସପନ ମିଛ ଆଶା ହିଁ ତ ତୋର ତତ୍ତ୍ବ

ହସିବାକୁ ବାଧ୍ଯ ଦାନ୍ତେ ମନେ ରଖି ନୀରବତା କୋଳାହଳ ।

ବିକ୍ଷିପ୍ତ ବୟସର ଭାଗ ସବୁଠି ଏବେ ଜୀବନ ନିଶ୍ୱାସଟିଏ

ତୁ କାନ୍ଦିଲେ, ତୁ ହସିଲେ ପାଗଳ ତୁ ନୀରବେ ପାଗଳ।