ବିଘ୍ନ ବିନାଶନ ପ୍ରଭୁ ଗଜାନନ

ପ୍ରଭୁ ଗଜାନନ ବିଘ୍ନ ବିନାଶନ

       ଡାକୁଛି ଭକ୍ତିରେ ଶୁଣ ମୋ ବଚନ

ଅତି ବୁଦ୍ଧି ବନ୍ତ ପାର୍ବତୀ ନନ୍ଦନ

      ଦେବଙ୍କ ପୂଜନେ ଆଗେହେ ପୂଜନ ।

ଜ୍ଞାନେଭୂଷିତରେ ପ୍ରଭୁ ଗଜାନନ

         ଜ୍ଞାନ ବୁଦ୍ଧି ଦିଅ କରୁଛି ପ୍ରଣାମ

ଭାଦ୍ରବ ମାସର ଶୁକ୍ଳପକ୍ଷେ ତୋର

        ଗଣେଶ ଚତୁର୍ଥୀ ଉତ୍ସବ ଦେବର ।

ପ୍ରତିମା ସ୍ଥାପନା କରନ୍ତି ବାଳକେ

       ମଣ୍ଡପ ସଜ୍ଜିତ କରନ୍ତି ଆଲୋକେ

ସ୍କୁଲ ଓ କଲେଜ ଦିଶେ ଅନୁପମା

        ଅତି ହିଁ ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ ତୋ ପ୍ରତିମା ।

ଗାଆଁ ଓ ସହର ପୂଜନେ ସକଳ 

         ମୃଦଙ୍ଗ କାହାଳୀ କରେ କଳାହୋଳ

ଗଣେଶ ଗଣେଶ ଶୁଭେ ଗୁଞ୍ଜନ

           ହୁଏ ଭକ୍ତିମୟ ଭାରତ ଭୁବନ ।

ନୈବେଦ୍ୟ ହସ୍ତରେ ଧରିଣ ପ୍ରୀତିରେ

       ହୋଇଥାନ୍ତି ଠିଆ ତୋହରି ଭକ୍ତିରେ

ଭଣ୍ଡାର ବିଦ୍ୟାର ତୁହି ଗଜାନନ

       ଡାକନ୍ତି ବାଳକେ ଘେନହେ ଜଣାଣ ।

ନମଇଁ ହେ ପ୍ରଭୁ ଶୁଣ ଲମ୍ବୋଦର

       ପାଶ ଓ ଅଙ୍କୁଶ ଯୋଡ଼ି ବେନି କର

କରୀ ଓ କପାଳେ ଶୋହେ ତୋର ଚିତା

      ବିଦ୍ୟା ଓ ବୁଦ୍ଧିରେ ତୁହି ଜଗଜ୍ଜେତା ।

ତୋହରି ପ୍ରସାଦେ ସଦା ନିରନ୍ତର

       ବିଘ୍ନବାଧା ସବୁ ହୋଇ ଯାଏ ଦୂର

ତୋହରି ପୟରେ ରହୁ ମତି ମୋର

       କରୁ ଥିବି ଭକ୍ତି ଚରଣେ ଭକ୍ତିର।

ଏତିକି ଗୁହାରି ଶୁଣ ଗଜାନନ

      ଗୁଞ୍ଜୁ ଥାଉ ହୃଦେ ତୋହରି ହିଁ ନାମ ।