ଭୟ

ଦୁର୍ବଳ କ୍ଷଣରେ ଦୁର୍ବଳ ମନର

ନାକାରାତ୍ମକ ବିଚାର,

ଭୟର କବଳେ ପଡିଗଲେ ହୁଏ

ଶକ୍ତିହୀନ ସ୍ଥାଣୁ ନର। [୧]

ମନୋବଳ ପୁଞ୍ଜି ସରି ସରି ଗଲେ

ମନେ ଜମେ ବ୍ୟାକୁଳତା,

ଚିନ୍ତା ବଢି କରେ ଶରୀର ରୁଗୁଣ

ହରାଇ କାର୍ଯ୍ୟ କ୍ଷମତା । [୨]

ଅଳିକ, ପାର୍ଥିବ-ଚିଜରେ ଶରଧା,

ଭଉତିକ-ସୁଖେ ରତ,

ବେଶୀ ବେଶୀ ସୁଖ ହାତେଇବା ଆସେ

ହତାଶାରେ ବୁଡ଼େ ମିତ। [୩]

ବ୍ରହ୍ମଟିକୁ ଜାଣି ଵିଵେକୀ ମଣିଷ

ଜଗାଏ ତ୍ୟାଗ ଭାବନା,

ବିବେକ ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ ଜଳାଇ

ତେଜେ ଆସକ୍ତି କାମନା । [୪]

ହୃଦୟରେ ଆମ ଅଭୟ ପ୍ରଦାୟୀ

ଠାକୁରେ ବିରାଜମାନ,

ଅଜ୍ଞାନୀ! ନବୁଝି, କାତରତା ପଣେ

ନିଜକୁ ମଣୁଛ ହୀନ ? [୫]

ଭୌତିକ ଭୟକୁ ଆତ୍ମବିଶ୍ଵାସ ଓ

ଶରଧାରେ ବଦଳେଇ ,

ସହିବା ଶକତି, ସାହାସ ପଣିଆ

ଆଗ୍ରହ ମନରେ ନେଇ । [୬]

ଘାତ ପ୍ରତିଘାତ ଦୂର ହୁଏ ନାହିଁ,

ଦୁର୍ଘଟଣା ସରେ ନାହିଁ,

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ଛାମୁଆ ସେନାନୀ

ମରଣକୁ ଡରେ ନାହିଁ । [୭]