ଭୋକିଲା ପେଟ

ଅମାନିଆଁ ପେଟ ତାର        ଗରଜିଲା ବାରବାର

     ନ ଚାଲିବା ବୁଢ଼ୀ ଧାଇଁ ଗଲା ବେଗର

ଦେଖିଲା କୁକୁର ଟିଏ         ଠୁଙ୍ଗାକୁ ଆମ୍ପୁଡୁ ଥାଏ

     କୁକୁର ପେଟ ବି ଜଳୁଥାଏ ଭୋକରେ

        ବୁଢ଼ୀ ଯାଇ ରାମ୍ପି ଆଣିଲା

     ଯତନେ ଠୁଙ୍ଗାକୁ ଧରି ଗଣ୍ଠି ଫେଇଲା   ।

ଦେଖିଲା ଠୁଙ୍ଗା ଭିତରେ     ପୋକ ସଲୁ ବାଲୁ କରେ  

     ଦୁରୁଗନ୍ଧେ ନାକ ଫାଟିଯାଏ ବୁଢ଼ୀର

ମନରେ ଭାବନା କଲା      କୁକୁରକୁ କିଛି ଦେଲା

     ଆପେ କିଛି ଖାଇବାକୁ କଲା ବିଚାର

        ଶୁଙ୍ଘି ପକାଇଲା କୁକୁର

    ସବୁ ଗୋଟାଇଲା ବୁଢ଼ୀ ଠୁଙ୍ଗା ଭିତର    ।

ଭୋକର ଦାଉ ଏସନ       ନ ଜାଣେ ସାନ ଅସନ

     ଖାଇବାକୁ ଉପକ୍ରମ କରିବା ବେଳେ

ସରକାରୀ ବାବୁଜଣେ       ଆସି ମିଳିଲେ ତକ୍ଷଣେ

    ମନାକଲେ ବୁଢ଼ୀ ହାତ ଧରି କୌଶଳେ

       ବୁଢ଼ୀ ନାଲି ଆଖି ଦେଖାଇ

    ପଚାରିଲା ମନ ମୋତେ କରୁ କିପାଇଁ   ।

ଖାଦ୍ୟ ଅଖାଦ୍ୟ ହୋଇଲା     ଦେହ କରିଦେବ ଢିଲା

    ଭଲ ଦଶା ଥିଲେ ତାକୁ ଫିଙ୍ଗି ବହନ

ମୁହିଁ ତୋତେ ଖାଦ୍ୟ ଦେବି    ଖାଇବୁତୁ ମନଭାବି

    ଫିଙ୍ଗିଦିଅ ଖାଦ୍ୟ ମୋର କଥାକୁ ମାନ

        ବଞ୍ଚିବାର ଭରସା ଥିଲେ

     ଯଥାଶୀଘ୍ର ଫେରିଯାଅ ନିଜ ଶୟଳେ    ।