ଭଲ ପାଇବା ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ

ସଳିତା ଜଳି ଜଳି ପାଉଁଶ ହୋଇଯାଏ

ଏହା ନିଆଁ ପ୍ରତି ତା'ର ଭଲ ପାଇବା ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ ।

ନଦୀ ସମୁଦ୍ରରେ ମିଶି ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ବ ହରାଏ

ଏହା ସମୁଦ୍ର ପ୍ରତି ତା'ର ଭଲ ପାଇବା ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ବି ମେଘ ପଛରେ ନିଜ ରୋଦ୍ରତାକୁ ଲୁଚେଇ ଦିଅନ୍ତି

ଏହା ମେଘ ପ୍ରତି ତା'ର ଭଲ ପାଇବା ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ ।

ଫୁଲ ବି ଭଅଁର ଆଗରେ ନିଜ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟକୁ ବାଢ଼ି ଦିଏ

ଏହା ଭଅଁର ପ୍ରତି ତା'ର ଭଲ ପାଇବା ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ ।

ପଦ୍ମ ମଧ୍ୟ ପଙ୍କରେ ଫୁଟି ତାକୁ ଲୋକାଭିମୁଖୀ କରିଦିଏ

ଏହା ପଙ୍କ ପ୍ରତି ତା'ର ଭଲ ପାଇବା ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ ।

ଚନ୍ଦନ ଗଛ ବି ତା ଶରୀର ମଧ୍ୟରେ ବିଷଧର ଙ୍କୁ ଜାଗା ଦିଏ

ଏହା ବିଷଧର ପ୍ରତି ତା'ର ଭଲ ପାଇବା ନୁହେଁ ତ ଆଉ କଣ ।