ବାଟ

ଜୀବନକୁ କେତେ ବା ଚିହ୍ନିଛି ମୁଁ

ଆଉ କାହାକୁ ଚିହ୍ନିଛି ଜଣା ନାହିଁ

ଜୀବନ ପଥ ର ବାଟୋଇ ଟିଏ ମୁଁ

ବାଟ ଟି ଏକା ମୋର ଚିହ୍ନା ଜଣା I

କେତେବେଳେ ବାଟ ଆପଣେଇ ନିଏ

ଅନ୍ତରଙ୍ଗତାର ହାତ ବଢେଇ ତ

କେତେବେଳେ ପୁଣି 

ଅଜଣା ଅଚିହ୍ନା ପରି ଲୁଚି ବୁଲେ

ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ଦିଗହରା କରେ I

ମୁଁ ଆଉ କଣ କରି ପାରିଥାନ୍ତି କୁହ

କ୍ଷେତ ଯଦି ଫସଲ ଖାଇବ

ତାକୁ ଜଗିବ ବା କିଏ ?

ଏତେ ନିଜର ହେଲା ପରେ ବି

ବାଟ ଯଦି ଅବାଟକୁ ବାଟ କଢେଇବ

ମୁଁ କାହିଁକି

କିଏ ବା କଣ କରି ପାରିବ ?

ହେଲେ ମୋ ଆଖିର ଲୁହ

ନେଇ ପାରିବ ବା କିଏ ?

ଦୁଇଟୋପା ଲୁହ ନିଗାଡି ଦେବା ଛଡା

ମୋ ପାଖରେ 

ବାଟ ବା ଆଉ କଣ ଅଛି ?