ବାସ୍ନା ଭୋଗୀ

ଦୋଳ ହୋଇଥିଲା ଆମ ଗାଆଁରେଟି 

କେତେ କେତେ ଭୋଗ ରାଗ 

ଗୋଟେ ଗୋଟେ ଘରେ ଆଠ ଦଶ ହଜାରେ

ଖର୍ଚ୍ଚ କରି କଲେ ଭୋଗ ।

ଧନୀକ ବାଲା ତ ପାଖରେ ପଇସା 

ଅଛି ସେହୁ କରିଗଲେ

ଦିନ ମଜୁରିଆ ବିଚରା ଋଣରେ 

ବୁଡି ମରି ଭୋଗ କଲେ ।

ପ୍ରଭୁ ଯଦି ସବୁ ଭୋଗ ଖାଇଥାନ୍ତେ

ତମେ କି ଭୋଗ ଦିଅନ୍ତ

ନିଜେ ଖାଇବାର ବାହାନା ଏ ସବୁ

ଠାକୁର ନାଆଁରେ ଯିବ ।

ଠାକୁର ତମକୁ କହି କି ଅଛନ୍ତି

ଅମୁକ ସମୁକ ଦିଅ 

ଏଇଟା ନହେଲେ ମୋର ଚଳିବନି

ସେଇଟା ଆଣିକି ଦିଅ ।

ବାସନା ଭୋଗୀ ସେ ବାସ୍ନାରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ

ଭୋଗ ସେମିତି ଥିବ 

ଯାହା ତ ପୂଜିଲ ତାହା ତ ଆଣିଲ 

ଠାକୁରଙ୍କୁ କ'ଣ ଦେବ ।

ଦେଲା ବାଲା ସିଏ ନେଲା ବାଲା ନୁହେଁ

ସର୍ବେ ଅଛ ମନେ ଜାଣି 

ତଥାପି କାହିଁକି ତା ପାଶେ ଓଜାଡ

ଏତେ ଏତେ ଟଙ୍କା ଗଣି ।

ଠାକୁର ଯଦି ସତରେ ଖାଉଥାନ୍ତେ

ତମେ କି ଦେଇ ପାରନ୍ତ 

ଠାକୁର ଯଦି ତୁମକୁ ଦେଇଯିବେ 

ତୁମେକି ରଖି ପାରିବ ।

ସବୁ ଖାଲି ତୁମ ମନର ବିକାର 

ଭାବନା ହିଁ ରହିଅଛି

ଏତେ ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଲା ସେତେ ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଲା 

ଜନ ମୁଖରେ ବାଢୁଛି ।

ଠାକୁର ତମକୁ କିଛି ମାଗୁ ନାହିଁ

ମିଛଟାରେ ଖାଲି ଦେଉଛ 

ଯିଏ ମାଗୁଛନ୍ତି ହୁଅ କୁନ୍ତୁକୁନ୍ତୁ 

ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଟଙ୍କା ସଞ୍ଚୁଛ ।

ବାପା ମାଆ ଯେବେ ମାଗୁଛନ୍ତି କିଛି

ବିରକ୍ତିରେ ଟଙ୍କା କାଢ

ଯେମିତି କିଛି ଦେଇଦେଲେ ତାଙ୍କୁ 

ଅପରାଧ ହେବ ବଡ଼ ।

ନେଲାବେଳେ କେତେ ଆନନ୍ଦରେ ନିଅ 

ବାପା ମାଆ ଦିଅନ୍ତି ଯାଚି 

ଦେଲାବେଳେ ଏତେ କଷ୍ଟ କାହିଁ ପାଇଁ

ହୃଦୟ ଯାଉଛି ଫାଟି ।

ଖାଲି ନେଇ ଜାଣିଅଛ ଦେଇ ଜାଣି ନାହ 

ସ୍ଵାର୍ଥପର ତୁମେ ମଣିଷ 

ଈଶ୍ବର ତ ଖାଲି ଦେଇ ଜାଣିଛନ୍ତି

ନେବା କେତେବେଳେ ଦେଖିଛ ।

ବାସନା ଭୋଗୀଙ୍କୁ କ'ଣ ଦେଇ ପାରିବ 

ଯିଏ ଦେଇ ଦେଇ ଦାତା

ତାଙ୍କ ପାଦେ ପଡି ଗୁହାରି ଜଣାଅ 

ଫେଡନ୍ତୁ ସ୍ଵାର୍ଥର ଚିନ୍ତା ।