ବାନ୍ଧିଛି ମୋନରେ ପ୍ରୀତିର ବସା

ସପନର ନାୟିକାକୁ ନେଇ ମନରେ 

    ମୋର ଅସରନ୍ତି ଆଶା,

ଚଢ଼େଇର ବସା ପରି ମୋ ହୃଦୟରେ

    ବାନ୍ଧିଛି ପ୍ରୀତିର ବସା ।

ପ୍ରୀତିର ସ୍ପର୍ଶରେ ପୂଳକି ଉଠଇ

   ଏଇମ ସାଗର ସିନ୍ଧୁ ,

ସତେ କି ଅବା ଗଢିଅଛି ବିହି

  ପୁନେଇ ଚାନ୍ଦର ବିନ୍ଦୁ ।

ଭଲ ପାଉଥିବା ନାୟିକାକୁ ମୋର

    ମୁଁହ ଖୋଲି କହିପାରେନା,

ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ତାର ପାଏ ମୁଁ ଆନନ୍ଦ

    ପ୍ରାପ୍ତିରେ ମିଳି ପାରେନା ।

ହୃଦୟର ଭାଷା, ମନର ଭାବନା

    ବୁଝଇ ପ୍ରେମ ପ୍ରେମିକ,

ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଜୀବନେ ଚାତକ ମନରେ

    ଭରେ ଆଶାର ପୁଲକ ।

ଜୀବନର ପଥ ସଂଘର୍ଷର ମୟ

    ଚାଲିବାକୁ ହେବ ଏକା,

ତୁମେ ଯୋଦି ପ୍ରିୟା ସାଥେ ଚାଲୁଥିବ 

    ବାଟ ପଡ଼ିଯିବ ଫିକା ।

ତୁମେ ପରା ମୋର ପ୍ରେମର କବିତା

   ଉଦାସୀ ମନର ଭାଷା,

ମୁହିଁ ଯେ ଏହି କବିତାର ଲେଖକ 

   ଲେଖୁଛି ପ୍ରେମର ପରିଭାଷା ।

କେତେ ବୁଝାଇବି ବୁଝି ଯେ ପରୁନ

    ନିରୀହ ମନର ଭାଷା ,

ତୁମକୁ ନେଇ ମୋ ହୃଦୟ ଭିତରେ

    ବାନ୍ଧିଛି ପ୍ରୀତିର ବସା ।