ଅସୁରକ୍ଷିତ ପରୀ

ସୁନା ପଞ୍ଜୁରୀରେ ରଖିଦିଅ ମୋତେ 

ଶାରୀ ନୁହେଁ ମୁଁ ପରୀଟିଏ 

ଅତି ଅଲିଅଳି ଦୁହିତା ତୁମର 

ତୁମ ଲାଗି ମୁଁ ବଞ୍ଚି ଥାଏ ||

ଜୀବନଟା ମୋର ସପନରେ ଭରା 

ମନେ ଭରିଛି କେତେ ଆଶା

ଦୁନିଆଁରେ ଦିନେ ବଡ଼ ହେବା ଲାଗି 

କରିବନି ମୋତେ ନିରାଶା ||

ସପନକୁ ମୋର ହେବା ପାଇଁ ସତ 

ଆଣି ଦେବ ନୂଆ ସୁଯୋଗ 

ଆଲୋକିତ କରି ଜୀବନର ପଥ 

ଦେବ ସଦା ମନେ ପୁଲକ ||

ସୁରକ୍ଷିତ ମଣେ ନିଜକୁ ସର୍ବଦା 

ଥିଲେ ମୁଁ ତୁମରି ପାଖେ 

ଦେହ ଦାନଵ ତ ରହିଛନ୍ତି ଘେରି 

ସଦା ମୋର ଚାରିପାଖେ ||

ଅସୁରକ୍ଷିତ ମୁଁ ଦୁନିଆଁ ଆଖିରେ 

କାଢ଼ିଦେଲେ ପାଦ ମୋର 

ଜୀବନ୍ତ ପରାୟେ ଖାଇ ଯିବେ ମାରି 

ବିକ୍ଷିପ୍ତ କରି ମୋ ଶରୀର ||

ଝିଅଟିଏ ହୋଇ ଭାବୁଛି ଆଜି ମୁଁ 

କାହିଁକି ଲଭିଲି ଜନମ 

ଅସୁରକ୍ଷିତ ପରୀଟିଏ ମୁଁ ଯେ 

କିଏ ବୁଝିବ ମୋ ମରମ ||