ଭାବରେ ଜଗନ୍ନାଥ

ଜଗତର ନାଥ ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ

ଚକାଆଖି ଚକା ଡୋଳା

ବରଶକୁ ଥରେ କରୁଥାଅ ପ୍ରଭୂ

ଲୋକ ଭକ୍ତ ଭେଳା ଭେଳା

ତୁମରି କରୁଣା ଥାଉ ମୋ ଉପରେ

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଚକା ଆଖି

ତୁମରି ପାଖରେ ପୁଷ୍ପ ଅର୍ପୁଚି ହେ

ରହି ଥାଓ ମୋର ସାଥି

ତୁମରି କରୁଣା ହେଲେ ଥରେ ପ୍ରଭୁ

ରଥଯାତ୍ରା ଦେଖି ଯିବି

ତୁମ ସୁନା ବେଶ ଦେଖିଦେଲେ ଥରେ

ଧନ୍ୟ ମୁଁହିଁ ହୋଇଯିବି

ତୁମରି ପାଖକୁ ଯିବାପାଇଁ ପ୍ରଭୁ

ମନ ମୋର ଝୁରୂ ଥାଏ

ତୁମରି ଦର୍ଶନ ପାଇବା ପାଇଁ କି

ଆଖି ନୀତି ଖୋଜୁ ଥାଏ

ତୁମ ବାହୁତଳେ ରଖମତେ ପ୍ରଭୁ

ତୁମ ଭୁଜ ତଳେ ରଖ

ତୁମରି ଠାରୁ ମୁଁ କରୁଣା ପାଇଲେ

ଜୀବନ ସାର୍ଥକ ହେବ

ଜଗତର ନାଥ ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ

ବଡ଼ ଦେଉଳରେ ଥାଇ

ଭକତର ତମେ ଗୁହାରି ବୁଝୁଛ

ସବୁ ଦୁଃଖକୁ ଏଡାଇ

ମୋର ସୁଖେ ଦୁଃଖେ ସହା ହୁଅ ପ୍ରଭୁ

ଏତିକି ମିନତି ମୋର

ଧାନ ଦଉଲତ ଲୋଡା ନାହିଁ ମୋର

ଏତିକିରେ ମନ ଭୋଳ

ତୁମ କଳା ଦେହ ତୁମ କଳା ମୁଁହ

କରିଛି ଭକ୍ତକୁ ମହନ

ତୁମେ ଯେବେ ପ୍ରଭୁ ଢଳି ଢଳି ଆସ

ସୁନ୍ଦର ଲାଗେ ମୋ ଜଗମୋହନ

ଟଙ୍କ ତୋରାଣୀକୁ ମନ ବଳି ଅଛି

ବଳିଛି ତୋର ଆଳତି

ଯେବେ ତୋର ଡୋର ଲାଗିବ କାଳିଆ

ଦେଖିବି ତୋ ସୁନା ମୃର୍ତ୍ତି

ଯେତକ ସମୟ ଏ ଜୀବନ ଅଛି 

ଟିକିଏ ହସି ଯିବା, 

ଟିକିଏ ହସାଇ ଦେବା...।