ଅର୍ଥ

ଅନର୍ଥର ମୂଳ କାରଣ ହିଁ ଅର୍ଥ

ସମ୍ପର୍କ ଭିତରେ କରଇ ଫାଟ

ହେବାପାଇଁ ଭୋଗୀ କରି ଉତ୍ସାହିତ 

ମନକୁ ବିପଥ ସହିତ ଭେଟ ।

ହାରଇ ବିବେକ ମନର ତେଜରେ

ଅଧିକୁ ଅଧିକ ପ୍ରାପତ ପାଇଁ

ପାପ ଅବା ନୀତି ବିରୁଦ୍ଧ କାମକୁ

ଅତି ସହଜରେ ବି ଆପଣେଇ ।

ଉପାର୍ଜନ ସିନା ଥିଲେ ସତ୍ପଥ

ବିନିଯୋଗେ ଅର୍ଥ ମିଳଇ ଖୁସି

ଜୀବନେ ଭରଇ ଆଶ୍ବାସ ଶାନ୍ତ୍ବନା

ବିଭୁ ଚେତନାରେ ରହି ବିଶ୍ବାସୀ ।

ଅର୍ଥହୀନକୁ ବି ଦେଖେ ନାହିଁ କେବେ

ଆମର ସମାଜ ଶୁଭ ଦୃଷ୍ଟିରେ

ବିତ୍ତଶାଳୀ ପାଏ ସବୁଠି ଆଦର

ଥାଉ କି ନଥାଉ ଗୁଣ ତା'ଠାରେ ।

ଏକ ଦଶମାଂଶ ଦାନ ଦକ୍ଷିଣାରେ

ବିନିଯୋଗ ଯେବେ ସତ୍ ଅର୍ଥର

ଶାସ୍ତ୍ର କହଇ ପୁଣ୍ୟ ଲଭଇ

ଏ କର୍ମରେ ଥାଏ ମନ ଯାହାର ।

ଅସତ୍ ଅର୍ଥକୁ ଯିଏ କରେ ଭୋଗ

ତା' ମନ ବି ଭୁଲ ପଥେ ପ୍ରେରିତ

ଚେତାଇ ଦେଇଛି ଏହି କଥା ପରା

ଆମ ହିନ୍ଦୁଗାଥା ମହାଭାରତ ।

ସେଥିପାଇଁ ଧର୍ମ କର୍ମକୁ ବିଚାରି

ଅର୍ଥ ରୋଜଗାର ଦାନରେ ଧ୍ୟାନ

ନିତି ଚଳୁଥାଅ ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ

ଯେତେ ଅଛ ଭବେ ମହତ ଜନ ।।