ଅଫେରା ବାଳୁତ

ଆଜି ମନ ହୁଏ 

  ତୋତେ ଦେଖିବାକୁ ,,

ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ତୋତେ ଛୁଇଁବାକୁ ।

ହେଲେ ଏ ହାତ ପାଏନା

 ବଢେଇଥିବା ହାତ ଟି ଫାଙ୍କା  

    ହୋଇ ଫେରିଆସେ 

ମୁଠାଏ ବିଫଳତା ନେଇ ।

ତଥାପି ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ଦେଖିବାକୁ 

ତୋର ସେହି ନିଷ୍ପାପ ଚେହେରା କୁ ।

ସତରେ 

ତୁ କେତେ ନିରୀହ ।

କେତେ କୋମଳ ତୋର ମନ ।

ତୋ ପରି କଣ ଏଇଠି ଆଉ କେହି ନାହିଁ ।

ଯାହାକୁ ଦେଖି ମନରେ ଆସିବ ହସ ।

ଆଜି ଖେଳିବାକୁ ମନ ହୁଏ 

ତୁ ଖେଳୁଥିବା ସେଇ 

ମିଛିମିଛିକା ରାନ୍ଧୁଣିଆର ଖେଳ ।

ମିଛିମିଛିକା କଣ୍ଢେଇ ବାହାଘର ।

ହେଲେ ତୋର ସେହି ମିଛରେ ଭରିଥିଲା ଅମାପ ଖୁସି ।

ନା ଥିଲା କିଛି ପାଇବାର ଆଶା 

ନା ହରାଇବାର ଦୁଃଖ ।

ଥିଲା କେବଳ ଅତି ସୁନ୍ଦର ମନ ।

ଯାହାକୁ ନା ଛୁଇଁଥିଲା ପାପ ,

ନା ସେ ଜାଣିଥିଲା 

ପୁଣ୍ୟ ର ମିଛ ମାୟାଜାଲ ।

କେବଳ ଥିଲା ଖୁସି ।

ଆଜି ଖୋଜୁଛି ସେଇ ସମୟ ,

ସେଇ ମୁହୁର୍ତ୍ତ 

ଯେଉଁଠି ନିଜକୁ ହଜେଇ 

ମୁଁ ପାଇବି ଅପୂର୍ବ ଆନନ୍ଦ ।

ଜାଣିଛି ତୁ ଅଫେରା ,

ତଥାପି ମନ ଚାହେଁ 

ସମୟର ବିପରୀତ ଦିଗରେ ବହିଯାଇ

କୋଳେଇ ଆଣିବାକୁ ତୋତେ ।