ଅଜଣା ଚେହେରା

ମନେ ଅଛି କି ତୋର ?

ତୁ ଥିଲୁ ମାେ ପାଇଁ ଅଜଣା ,

ମୁଁ ଥିଲି ତୋ ପାଇଁ ବି ଅଜଣା ।

ଅଚିହ୍ନା ମୁହଁକୁ ଅଚିହ୍ନା କ୍ଲାସ,

ତା ଭିତରେ ପୁଣି 

ଆହୁରି କେତେ ଅଚିହ୍ନା ମୁହଁ ।

ତଥାପି ସେ ଭିଡ଼ରେ ତୁ ଖୋଜୁଥିଲି ମୋତେ ,

ଆଉ ମୁଁ ଖୋଜୁଥିଲି ତୋତେ ।

ଅଜଣାର ରାସ୍ତାଟା ଖୁବ୍ ଲମ୍ବା ନଥିଲା ,

କିଛି ବାଟ ପରେ ହେଲେ ଆମେ ଜଣା ,

ସେ ଜଣା ଥିଲା ଅଜଣା ପରି ।

ମନ ରେ ଲାଜ ,

ମୁହଁ ରେ ହସ ,

ଛାତି ରେ ଖୁସି ,

ଆଖି ରେ ସ୍ବପ୍ନ ,

ତା ଭିତରେ ହଜି ଯାଇ ପୁଣି ଆମେ ହୋଇଯାଇଥିଲେ ଅଜଣା ।

ନା ତୁ ଖୋଜୁଥିଲୁ , ତୋ ଠିକଣା ,

ନା ମୁଁ ଖୋଜୁଥିଲି ମୋ ଠିକଣା ,

କାହିଁକି ନା ସେଇ ଅଜଣା ଭିତରେ ରହିଯିବାଟା ଥିଲା ବେଶ୍ ଜଣା ଜଣା ।