ଅନ୍ଧକାର

 

 ଗୋଟିଏ ମୁଦ୍ରାର ଦୁଇଟି ପାର୍ଶ୍ୱ,

ଗୋଟିଏ ଆସିଲେ ଅନ୍ୟଟି ନାଶ ।

ଆଲୋକଟି ଏକ ପାର୍ଶ୍ଵରେ ରହେ,

ଅନ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ଵେ ଅନ୍ଧକାର ବୁଝାଏ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟୋଳ୍ତି ପୂର୍ବ ଆକାଶେ ,

ଆଲୋକ ଆସିଲେ ତିମିର ନାଶେ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେଲେ ଅମା ଆସଇ,

 ନୀଳ ଆକାଶରେ ତାରା ଦିଶଇ ।

ରାତି ହେଲେ ଆସେ ଘୋର ଅନ୍ଧାର,

ସକ୍ରିୟ ହୁଅନ୍ତି ଚୋର ତସ୍କର ।

ପର ଘରେ ପଶି କରନ୍ତି ଚୋରି,

ବାଧା ଦେଲେ ତାଙ୍କୁ ଦିଅନ୍ତି ମାରି ।

ଧନ ଚୋରି ଯାଏ ଜୀବନ ନଷ୍ଟ,

ଚୋର ନବୁଝନ୍ତି ଅନ୍ୟର କଷ୍ଟ ।

ଅଜ୍ଞାନ ଅଟଇ ଏକ ଅନ୍ଧାର

ଜ୍ଞାନ ଅରଜିଲେ ହୁଅଇ ଦୂର।