ମାଆ

    ( 1 )

ମଧୁ ଠାରୁ ମଧୁର ନାଁ ତୋର 

ମାଆ ବୋଲି ଡାକି ଦେଲେ 

ବଡ଼ ଦେଉଳରେ ନେତ 

ଉଡେ ଫର ଫର ll

  ( 2 )

"ମାଆ" ଡାକରେ କି ଯାଦୁ 

ଅଛି କେଜାଣି, 

ଗହ ଗହ ନାଦେ ଭରି

ଉଠେ ମେଦିନୀ, 

କି ସମ୍ମୋହନ ଶକ୍ତି ମାଗୋ 

ଅଛି ତୋ ଠାରେ, 

ତୋ କୋଳେ ଶୋଇବା ପାଇଁ 

ଏ ଜଗତ ଝୁରେ ll

    ( 3 )

"ମାଆ" ବୋଲି ଡାକି ଦେଲେ 

ଥରି ଉଠେ ଧରିତ୍ରୀ 

ଆସନ କମ୍ପି ଉଠଇ ସକଳ

ଦେବ ଦେବତି ll

    ( 4 )

"ମାଆ" ଡାକରେ କି ଅପୂର୍ଵ 

ସଂଯୋଗ ରହିଛି 

ମାଆ ବୋଲି ଡାକି ଦେଲେ 

ତ୍ରିବେଣୀ ଝରୁଛି ll

  ( 5 )

ମାଆ ର ସରି କେହି ନାହିଁ 

ମାଆ ର ଡାକରେ ଅମୃତ ଝରଇ 

ଏ ଜଗତ ପାଇଁ 

ସେ ଯେ ଅମୃତ ମୋଣହିଁ ll

   ( 6 )

ମାଆ ତୁମେ ମାତୃରୂପିଣୀ 

ଦେବୀ ଦୁର୍ଗା, କାଳୀ, 

ବିଭିନ୍ନ ରୂପରେ ପୂଜିତା 

ତୁମେ "ମାତୃ ରୁପେଣ ସ°ସ୍ଥିତା ll"

  ( 7 )

କିଏ କହେ ମାଆ ତୁମେ 

କିଏ କହେ ବୋଉ, 

କିଏ ଡାକେ ମମି ମମି 

ସବୁରେ ତୁ ଥାଉ ll

  ( 8 )

କୀଟ ପତଂଗ ପଶୁ ପକ୍ଷୀ 

ସଭିଁଏ ମାଆ ର ମମତା ରେ ପାଳିତ 

ମାଆ ତୁମେ ସକଳ ଘଟରେ 

ମମତାମୟୀ ରୂପେ ପୂଜିତ ll

   ( 9 )

ତୁମେ ସୃଷ୍ଟି ତୁମେ ସ୍ଥିତି 

ତୁମେ ହିଁ ଧରିତ୍ରୀ, 

ତୁମେ ନାରୀ ରୂପେ ନାରାୟଣୀ 

ତୁମେ ହିଁ ଭାରତୀ ll

  ( 10 )

ତୁମେ ସର୍ବ ମଙ୍ଗଳର 

ମାଙ୍ଗଳିକ ଉଚ୍ଚାରଣ, 

ତୁମେ ଗୀତା ଭାଗବତ ର 

ପବିତ୍ର ପ୍ରବଚନ ll

 ( 11 )

ତୁମେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣା ର 

ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳସ, 

ତୁମକୁ ସଦା ଝୁରେ 

ମୋର ମାନସ ll

   ( 12 )

ତୋ ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ମମତାରେ 

କେତେ ଯେ ପିୟୁଷ ଝରେ 

ମା ତୁମେ ମମତାମୟୀ ଗୋ 

ଆଶୀର୍ବାଦ ବୋଳି ଦିଅ ମୋ ମଥାରେ ll

  ( 13 )

ନ ଖାଇ ଖୁଆଉ ତୁ 

ନ ପିନ୍ଧି ପିନ୍ଧାଉ ତୁ 

ତୁ ଗୋ ମମତା ମୟୀ 

ଜଗତ ଜନନୀ ତୁ ହିଁ ତୁ ll

  ( 14 )

ହାତ ଧରି ତୁ ଚାଲି ଶିଖଉ 

ମାତୃଭାଷା ତୁ ଓଠରେ ଦେଉ 

ମନରେ ତୁହି ଆଦ୍ୟ ଅକ୍ଷର 

ସଭିଙ୍କୁ ଭରି ଦେଉ ll

  ( 15 )

ରୋଗ ଶେଯରେ ଯେ କରେ ଆହା 

ଭୋକିଲା ପେଟକୁ ଯେ ହୁଏ ସାହା 

ଅନ୍ଧାରେ ଦେଖାଏ ଯେ ରାହା 

ସେହି ଅଟେ ଆମ ମାଆ ll

  ( 16 )

ଦେହୁ ଧୂଳି ଝାଡେ ଯେ ପଣତରେ 

ଦୁଃଖ ଦେଖି ଯା ଆଖିରୁ ଲୁହ ଝରେ, 

ସୁଖୀ ହୋଇ ଥାଏ ଆମ ସୁଖରେ 

ତା ପରି ନାହିଁ କେହି ଏଇ ଦୁନିଆଁରେ ll

   ( 17 )

ଯା ହସରୁ ଝରଇ ହୀରା ମୋତି 

ଯା ଆଖି ଦୁଇଟି କଜଳପାତି, 

ଯାର ସେନେହ ଝରା ଚାନ୍ଦିନୀରାତି 

ସେଇ ମାଆଟି ଆମର ଚିର ସାଥୀ ll

  (  18 )

ରୋଗେ ପଡିଲେ ସେ ଆମ ସେବିକା 

କେବେ କରେ ନାହିଁ ସିଏ ଅଣଦେଖା, 

ଏ ଜୀବନ ଧନ୍ୟ ଆଜି ତାର ପାଇଁ 

ଦେବୀର ପ୍ରତିମା ସେ ଆମ ପାଇଁ ll

 ( 19 )

ସେ ମଙ୍ଗଳ କାରିଣୀ ମାଆ ମଙ୍ଗଳା 

ସେ ଅଭୟ ଦାୟିନୀ ମାଆ ଶାରଳା, 

ଦୁଃଖୀ ପାଇଁ ସେ ଦୁଃଖ ହାରିଣୀ 

ସେ ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା ମାଆ ଜଗତ ଜନନୀ ll

 (  20 )

ସରଗ ଠାରୁ ବଡ଼ ତୁ ମାଆ 

ତୁ ଧରିତ୍ରୀ ସର୍ବଂସହl, 

ତୁ ଆମ ଜୀବନ ମାଆ 

ଦୁଃଖେ ସୁଖେ ହୋଇବୁ ସାହା ll

 ( 21 )

ମାଆ ତୋର ପଣତ 

ବଡ଼ ଦେଉଳ ନେତ 

ମାଆ ତୁ ସବୁଠୁ ମହାନ 

ମାଆ ତୁ ପୃଥିବୀଠୁ ଗରୀୟାନ ll

  (   22 )

ମାଆ ତୁ ସୃଷ୍ଟିର ମୁଗ୍ଧ ଆମନ୍ତ୍ରଣ ଟିଏ 

ତୋ ମୂଲ୍ୟ ବା କୋଳିବ କିଏ, 

ତୁ ଅମୁଲ୍ୟ ମୂଲ୍ୟ ରତନ 

ସନ୍ତାନ ଙ୍କ ଅଟୁ ଜୀବନ ll

 ( 23 )

ତୋ ବକ୍ଷର ଅମୃତ ରସ 

ଆମ ଜୀବନ କଲା ସରସ 

ତୋ ଆଶୀର୍ବାଦ ର ଝର, 

ଝରୁ ଥାଉ ସଦା ଝର ଝର ll

  ( 24 )

ତୁ କେବେ ମାଆ ହୋଇ କୋଳେଇ ନେଉ 

କେବେ ବନ୍ଧୁ ହୋଇ ମନ କଥା ବୁଝୁ, 

କେବେ ଗୁରୁ ହୋଇ ଶିଖା ଦେଉ, 

ମମତା ଡୋରିରେ ସଦା ବାନ୍ଧି ଥାଉ ll

 (  25 )

ତୋ ମମତା କଣି ଟି ପାଇଁ 

ସନ୍ତାନ ହୁଏ କେତେ ହାଇଁ ପାଇଁ, 

ତୋର ଅମୃତ ପରଶ 

ସଦା ଜୀବନରେ ଆଶ ll

  (  26 )

ତୁମେ ସୃଷ୍ଟି ର ସମ୍ଭବ ର ସମ୍ଭାବନା 

ଭୂମିରୁ ଭୂମା ଯାଏ ହୁଏ ତଵ ଅର୍ଚ୍ଚନା, 

ତୁମେ ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀ ର ଚାରୁ କଳ୍ପନା 

ତୁମେ ମେଘ ମହ୍ଲାର ର ମୂର୍ଚ୍ଛନା ll

   ( 27 )

ତୁମେ ଗଙ୍ଗା, ଯମୁନା, ସରସ୍ୱତୀ 

ତୁମେ ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତିର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି, 

ତୁମେ ଧରମ ନଉକା ଜୀବନର 

ତୁମେ ସତ୍ୟ ର ବାଣୀ ଏ ମନର ll

  ( 28 )

ତୁମ ଆଶିଷ ତୁମ ଉପଦେଶ 

ମନେ ଭରି ଦିଏ କେତେ ସାହସ, 

ତୁମେ ଅମୃତ ସର୍ଜନା ଏ ସୃଷ୍ଟି ର 

ପରଶ ତୁମର ଅମୃତର ଝର ll

  (  29 )

ସନ୍ତାନ ବତ୍ସଳl, ତୁମେ 

ଚେତନା ର ରାହା 

ସନ୍ତାନ ଦୁଃଖରେ ଦୁଃଖୀ 

ସଦା କର ଆହା ll

 ( 30 )

ମନ୍ତ୍ର ମୁଗ୍ଧ ଶବ୍ଦ ଟିଏ 

ଏ ସୃଷ୍ଟି ର ସର୍ଜନା, 

ବେଦପତି ରଚିଥିଲେ 

ନାହିଁ ତା କଳନା ll

  ( 31 )

ସୃଷ୍ଟି ର ସକଳ ଶକ୍ତି ବିଭବ ତୋ ଠାରେ 

ପାଦେ ତୋର ଠୁଳ କଲେ କେହି ସମ ନୁହେଁ, 

ତୁ ଦୟା, ତୁ କ୍ଷମା ଶାନ୍ତି ଅବତାର ,

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଜନ୍ମ ଲଭେ ତୋରି ଜଠର ।

   

 (  32 )

ତୋହରି ବିକଳ୍ପ ନାହିଁ 

ଏ ଜଗତେ କେହି 

ଗୀତା ଭାଗବତ ସବୁ 

ତୋହରି ପାଇଁ, 

ତୁ ପୂଜ୍ୟ ତୁ ନମସ୍ୟ 

ଚିର ବନ୍ଦନୀୟା 

ପଦ ଧୂଳି ଦେ ବୋଳି 

କର ମାଆ କରୁଣା ll