ଅଳସୀ ଫଗୁଣ

ଫୁଲେଇ ଫଗୁଣ ଫେରିଗଲା ପରେ

ଦେଇଗଲା ଶେଷ ଚିଠି

ଚଇତି ଆସୁଛି ଚୈତାଳିକୁ ନେଇ

ସାଥେ ନେଇ ନୂଆ ଭେଟି ।

ମଧୁମୟ ହୋଇ ଉଠିବ ଧରଣୀ 

ଗାଇବ ପ୍ରେମର ଗୀତି

ମଳୟ ବାଣ୍ଟିବ ହେନାର ସୁରଭି

ଜୀବନ୍ତ ଲାଗିବ ସ୍ମୁତି ।

ବଉଳ ବାସରେ ଦିଗ ଚହଟିବ

ପ୍ରାଣ ହେବ ପୁଲକିତ 

କୋଇଲିର କୁହୁ ପଞ୍ଚମ ତାନଟି

ଲାଗେ ଭାରି ସୁଲଳିତ ।

କୃଷ୍ଣଚୁଡା ରଙ୍ଗ ଖେଳାଏ ତରଙ୍ଗ

ପ୍ରଣୟର ଅନୁରାଗ 

ଗୋଲାପି ଓଠରେ ନବ ଶିହରଣ

ଅଳସ ଭରା ଆବେଗ ।

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ଉଡିଉଡି ବୁଲେ 

ଡେଣାକୁ ତା ଲହରାଇ

ଦୁଷ୍ଟାମୀ କରଇ ପତ୍ର ଗହଳରେ

କଷି ଆମ୍ବ ସାଙ୍ଗ ପାଇ ।

ମଧୁ ମାଳତୀର ରୂପରେ ବିଭୋର

ପାଗଳ ସେ ପ୍ରଜାପତି 

ଏଫୁଲ ସେ ଫୁଲ ଉଡି ବୁଲିବୁଲି

ଆନନ୍ଦିତ ହୁଏ ଅତି ।

ଫଗୁଣ ସଞ୍ଜ ର ମୃଦୁ ମଳୟରେ

ମନରେ ସପନ ଭରି

ବିମୋହିତ ହୁଏ ସଞ୍ଜୁଆ ମଲ୍ଲୀଟା

ହସୁଥାଏ କିରିକିରି ।

ଅଳସୀ ଫଗୁଣ ବାରତା ଦିଅଇ

ଦୋଳ ବିମାନର ହାତେ

ରାଧା ସଙ୍ଗେ କୃଷ୍ଣ ବିମାନେ ବୁଲନ୍ତି 

 ଅପୂର୍ବ କି ଦୃଶ୍ଯ ସତେ ।

ବରଷକେ ଆସେ ରଙ୍ଗର ପରବ

ଫଗୁ ଅବିରରେ ହୋଲି

ଭାଇଚାର ଭାବ ସଂପ୍ରୀତିର ବାର୍ତ୍ତା 

ବାଣ୍ଟି ଦେଇ ଯାଏ ଚାଲି ।

ସଜ ଶିଶିରରେ ଘାସର ଗାଲିଚା

ଚୁନାଚୁନା ମୋତି ଫୁଲ

ଫଗୁଣ ସକାଳ ଚିଠିରେ ଲେଖଇ

କେତେ ସେ ପାଉଛି ଭଲ ।