ଅକ୍ଷର

ସବୁ ଅକ୍ଷର ହଜିଯାଅନ୍ତି

ଗୋଟିଏ ଚିତ୍ର ଭିତରେ

ସମେସ୍ତେ ରୂପ ନିଅନ୍ତି ମେଘରେ ,

ଗଛରେ ,ଘାସରେ ,

କବିତା ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ସେହି ଚିତ୍ରରୁ

ଲିନ ହେଇଥିଲା ଯେଉଁ କବିତା

ଯେଉଁ ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟରେ ..

ଜହ୍ନ ଫୁଟିଉଠେ ବାଦଲ ଭିତରୁ

ଗଛ ମାନଂକ ଉପରେ ଡେଇଁବୁଲେ ,

ଘାସ ପଡିଆରେ ଗଡିଯାଏ ,ପୁଣି

ସମେସ୍ତେ ଅନ୍ଧାରରେ ହଜିଯାନ୍ତି

ବାଦଲ ଭିତରେ ଜହ୍ନ ହଜିଗଲେ ..

ସବୁ ଅକ୍ଷର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୁଅନ୍ତି ଚିତ୍ରରୁ

ଏବଂ ପକ୍ଷୀହେଇ ଉଡିଯାନ୍ତି 

ଗୋଟିଏ ଆକାଶରୁ ଅନ୍ୟ ଆକାଶକୁ ,

ଜହ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୁଏ ,ବାଦଲ ଭିନ୍ନ ହୁଏ ,

ଭିନ୍ନ ହୁଏ ଗଛ ,ଘାସ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ 

କେବଳ ଅକ୍ଷର ରହିଯାଏ କବିତାରେ

ଅନ୍ୟ ଏକ ଜଗତ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ....