ଅହଲ୍ୟା

ଅହଲ୍ୟା ଆଜି ନିରବ

କାହାକୁ ଦୋଷ ଦେବ

ନା ଭାଗ୍ୟକୁ ନା ନିୟତିକୁ

ସେମିତି ସେ ପାଷାଣ ହୋଇ ଠିଆହୋଇ ଥିବ

ଯୁଗ ଯୁଗ କୁ ।

ସେଦିନ ଅହଲ୍ୟା ବି ପଚାରି ଥିଲା

ମୋର ଦୋଷ କଣ ଥିଲା

ଇନ୍ଦ୍ର ର କାମନା ର ପୂର୍ତ୍ତି ଥିଲା

ତାକୁ ଶାସ୍ତି ମିଳିବା ଅନିର୍ବାଯ୍ୟ ଥିଲା ।

ଅହଲ୍ୟା ପ୍ରତି ଅନ୍ୟାୟ ହୋଇଥିଲା

କିନ୍ତୁ ତାର ମୁହଁ ଖୋଲିବାର ଉପାୟ ନଥିଲା

ତାକୁ ପାଷାଣ କରାଯାଇଥିଲା

ପଥର କଣ କହିପାରେ

ତାର ମନର ବେଦନାକୁ

ଖାଲି ଦେଖୁଥାଏ

ବର୍ଷ ମାସ ବିତି ଚାଲିଥାଏ ।

ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଆସିଥିଲେ

ଅହଲ୍ୟା ର ମନର ଅକୁହା ବେଦନାକୁ ବୁଝିଥିଲେ

ଏକ ନାରୀ ର ସଂମାନ କୁ

ଫେରାଇ ଦେଇଥିଲେ ।

ଆଜି ଅନେକ ଅହଲ୍ୟା

ପାଷାଣ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଛନ୍ତି

ନୀରବରେ ଲୁହ ବୋହିଚାଲିଛି

ଅପେକ୍ଷାରତ

ସେ ଯୁଗ ପୁରୁଷର

ନିଶ୍ଚୟ ସେ ଦିନ ଆସିବ

ସମସ୍ତଙ୍କର ଜୀବନ ହସିଉଠିବ ।