ଅଧା କୃଷ୍ଣ ଅଧା ରାଇ

ଏ କି ରୂପ ତୁମ ଦେଖାଅ ହେ ଶ୍ୟାମ

ଅଧା କୃଷ୍ଣ ଅଧା ରାଇ,

ତୁଚ୍ଛାରେ କାହିଁକି ରାଧାକୁ ଡକାଅ

ମୋହନ ମୁରଲୀ ବାଇ ।

ତୁମ ଲାଗି ନିତି ଗଞ୍ଜଣା ସହୁଛି

ନ ଥାଇ ବି ତା'ର ଦୋଷ,

ତେଣୁ କରି ସିନା ବେଳେବେଳେ ସିଏ 

ବହୁଅଛି ଟିକେ ରୋଷ ।

କହି ପାରୁନି କି ସହି ସେ ପାରୁନି

ତା' ହୃଦ ବେଦନା ଯାହା,

କହିବାକୁ ଗଲେ ଭୁଲେଇ ଦେଉଛ

ମିଠା କଥା କହି ନାହା ।

ତୁମରି ଉପରେ ଭରସା କରି ସେ

ଆନମନା ହୁଏ ଖାଲି,

କହିଛି-"ଶ୍ୟାମଙ୍କୁ ପଚାରି ବୁଝିବ

ଗଲେଣି କି ମୋତେ ଭୁଲି !!"

ଏଠି ଆସି ଯାହା ଆଖିରେ ଦେଖୁଛୁ

ପରତେ ହେଉନି ଜମା,

ରାଧା ଆଉ କୃଷ୍ଣ ଭିନ୍ନ ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ

ଦୋଷଥିଲେ କର କ୍ଷମା ।