ଆଉ ବେଶିଦିନ ନାହିଁ

ତୁମ କାମନାର ବହ୍ନିରେ ଜଳେ

କେତେ କୁମାରୀଙ୍କ ଦେହ

ତୁମରି ଅୟସ ପାଇଁ କେତେ ଆଖି

ଝରାଏ ଆଖିରୁ ଲୁହ I

ତୁମେ କେବେ ସାଜ ସନ୍ଥ ତ ପୁଣି

କେବେ ସାଜ ତୁମେ ଗୃହୀ

କେତେବେଳେ ତୁମେ ରାଜନେତା ପୁଣି

କେତେବେଳେ ରାଜଦ୍ରୋହୀ I

କେତେବେଳେ ତୁମେ ପ୍ରଶାସକ ସାଜ

କେତେବେଳେ ଶିଳ୍ପପତି

ପରିବେଶ ପରିସ୍ଥିତି ଦେଖି ତୁମେ

ବଦଳାଅ ତୁମ ନୀତି I

ହେଲେକେବେ ତୁମେ ଦେଖିନାହଁ ଦିନେ

ଭୋକିଲା ଆଖିର ଲୁହ

ତୁମ ଶୋଷଣ ଚାବୁକରେ କେତେ

ଅନ୍ତରୁ ଉଠଇ କୋହ I

କେତେ ମାଆଙ୍କର କୋଳ ଖାଲି ହୁଏ

ତୁମରି ଚକ୍ରାନ୍ତ ପାଇଁ

ତୁମରି ଶେଷଣେ ନିତି ନିତି ଜଳେ

କେତେ ଅସହାୟ ଜୁଇ I

ତୁମ ଅନ୍ୟାୟକୁ ଆଉ ବେଶିଦିନ

ସହିବେନି ଭଗବାନ

ବିକଳ ମରଣ ମରିବରେ ତୁମେ

କାଳଗର୍ଭେ ହେବ ଲୀନ I