ଆସିଛ ତୁମେ ରଜ ପରବ

ଆସିଛ ତୁମେ ରଜ ପରବ

ଶାନ୍ତିଲତା ମିଶ୍ର, ରଚେଷ୍ଟର, ମିନେସୋଟା

ବରଷକ ଥରେ ରଜ!, ଆସ ତ ତୁମେ

ଏ ବର୍ଷ କାହିଁକି ଆସ ସଂଭ୍ରମେ

କରୋନା କି ଦିଏ ବାଟ ଓଗାଳି

ବାଟ ନାଛାଡିବାକୁ କରେ କି କଳି l

ବସିଥିଲୁ କିନ୍ତୁ ତୁମ ବାଟକୁ ଚାହିଁ

ଫେରିବାକୁ ହେବ ତୁମକୁ ନିରାଶ ହୋଇ

କରି ପାରିବୁନି ତୁମ ଆଦର ସତ୍କାର

କରୋନା ଉପରେ ନାହିଁ ଆମ ଅକ୍ତିଆର l

ରଜ ! ତୁମ ସାଜ ସଜ୍ଜା ରୂପର ସମ୍ଭାର

ଦୂରରୁ ଦେଖି ଖାଲି ହେଉଛୁ ଅଧୀର

ସ୍ପର୍ଶ କରିବାକୁ ତୁମକୁ, ଶକ୍ତି ନାହିଁ ଆମର

କରୋନାର ନାଲି ଆଖି, ରୋକି ଦିଅନ୍ତି ପଥ ଆମର l

ତାର ସହଚର ମାନେ, ଛାଡ଼ନ୍ତିନି ହାତ କାହାର

ଭୁଲିବାକୁ ବସିଲୁଣି, ଯାହା ଥିଲା ଜୀବନେ, ହସ ଖୁସି ଆନନ୍ଦ

କରି ପାରିବକି କିଛି ତୁମେ ଯାଦୁ ମନ୍ତର

ଫେରିଯିବ ଦୂରେ କରୋନା ଦୁରାଚର l

ଆଶା ରଖିଚୁ ଆସନ୍ତା ବରଷକୁ ସଭିଏଁ

ହୁଏତ ହୋଇଯାଇଥିବ ସହଜ ଜୀବନ ଆମ

ତୁମ ସମ୍ଭାଷଣ ପାଇଁ କେତେ ଚିହ୍ନା ମୁଁହର ଅପେକ୍ଷା ଥିବ

କିନ୍ତୁ କିଏ ଥିବ କିଏ ନଥିବ କହି ପାରିବୁନି ଆମେ l

ଲମ୍ବା ହାତର ତା ସଶକ୍ତ ଅଦୃଶ୍ୟ ଶକ୍ତି

ଜାଣୁନା କେବେ ତା କବଳୁ ମିଳିବ ମୁକ୍ତି

ଦେଇ ପାରିବକି ତୁମେ ତାକୁ କିଛି ଶାସ୍ତି

ପଛକୁ ନଚାହିଁ ଥରେ, ଦୂରେଇ ଯାଆନ୍ତା ପାପୀ l