ଆସ କାହ୍ନୁ

   

ଆସ କାହ୍ନୁ ବାରେ ଦ୍ଵାପରକୁ ଆଣି

   ଯିବା ଯମୁନାର କୂଳେ,

ଆମେ ତିନି ମିଶି ହୋଇଯିବା ଏକ

   କଦମ୍ବର ଆଢୁଆଳେ ।

ତୁମେ ହେବ ଏକ ମୁହିଁ ଯେ ଦ୍ଵିତୀୟ

   ତୄତୀୟ ସେ ବଂଶୀସ୍ଵନ,

ସମୟର ସ୍ରୋତ ସ୍ଥିର ରହିଥିବ

   ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ କୄଷ୍ଣଧନ ।

ତୋଳୁଥିବ ରାଗ ଝରୁଥିବ ସୁଧା

  କରୁଥିବେ ସର୍ବେ ପାନ,

ଆନନ୍ଦେ ଅଧିରା ହୋଇବ ଯମୁନା

  ପୁଲକିବେ ତରୁଗଣ ।

ଚନ୍ଦନ ବାସରେ ନିଜକୁ ଭିଜାଇ

   ଛୁଉଁଥିବ ସମୀରଣ,

ତୁମେ ହଜିଥିବ ବଇଂଶୀର ସୁରେ,

  ମୋ ବାହୁରେ ଶ୍ରୀଚରଣ ।

   ******