ଆଖି ଅଛି, ନହୁଅ ଅନ୍ଧ

ଆଖି ଦୁଇଟି ଅଛି ଜାଣିବାକୁ ସର୍ବଦା 

ନୁଆ ନୁଆ କଥା

ଆଖି ଦ୍ୱାରା ଜଣା ପଡେ ତ କାହାର 

କେତେ କ୍ଷମତା ।

ସ୍ୱର କହି ଥାଏ ମଣିଷର ଥିବା ସବୁ 

ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଭାବନା 

ପରଖନ୍ତି ବିବେକରେ ମନୁଷ୍ୟ କଥାର 

ଭାବ ସଦା ବେଳେ ସିନା ।

କେହି ନୁହେଁ ବଡ ଅବା ସାନ, ସବୁରି 

ଅଛି ତ ହୃଦୟ

ଅବିବେକତାରେ ଖାଲି ମଣିଷ ମଣଇ 

ଅନ୍ୟକୁ ହେୟ ।

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ପୃଥିବୀରେ ଜୀବନ୍ତ 

ପ୍ରାଣ ଭରି ଦେଇଛନ୍ତି

ଧନ ଦୌଲତ ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ ଭିତରେ 

ଧନୀକ ବଡ ବୋଲାନ୍ତି ।

ଗରିବ ମଣିଷ ଦି'ଓଳି ଦି'ମୁଠା 

ଭଲରେ ପାଏନା ଖାଇ,

ଦୁଃଖର ଜୀବନ ଭିତରେ କିନ୍ତୁ

ଶାନ୍ତିରେ ପାରେ ସେ ଶୋଇ ।

ଧନ ଲାଳସାରେ ଧନୀକ ନିଜ ମନରେ 

ବିଷର ଜ୍ୱାଳା ଭରଇ

ସେ ବିଷ ଜ୍ୱାଳାରେ ହୋଇ ଜର ଜର 

ଅଶାନ୍ତିରେ ନିଃଶେଷ ହୁଅଇ ।

ଧୂପ ଦୀପ ଦିଅଁ ପୂଜାର ନାହିଁ ଲୋଡ଼ା 

ମନରେ ରହିଲେ ବିଶ୍ୱାସ

ପ୍ରଚାର ସବୁ ଅଟେ ଅସାର ସର୍ବତ୍ର ପରା 

ପରମାତ୍ମାଂକ ପ୍ରକାଶ ।