ଆହା କି ସୁନ୍ଦର ତୁମେ

ତୁମର ଏ ମିଠା

ହସରେ ରହିଛି

କେତେ ଆପଣାର ଭାବ 

କୋଣେଇ କୋଣେଇ 

ଚାହାଣିରେ ଅଛି

ସତେ ଭରା ଅନୁରାଗ ।

ପାଦ ଥାପି ଥାପି

ଚାଲ ଯେବେ ତୁମେ

ଚାଲିରେ ଫୁଟଇ ଫୁଲ 

ମନେ ହୁଏ ସତେ

ସରଗର ପରୀ 

ଦେବ କି ପରଶି ମୂଲ !

ପରୀ ଅପସରୀ

କାହାଣୀ ଶୁଣିଛି

ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ବୋଲି  

ତୁମକୁ ଦେଖିଲେ

ଲାଗୁଛି ଯେମିତି

ସରଗୁ ଆସିଛ ଚାଲି ।

ଗୋଲାପି ଅଧର

ଦେହ ଚମ୍ପା ଫୁଲ

କଳା କଳା ଘନ କେଶ 

ମନେ ହୁଏ ସତେ

କଳା ବାଦଲଟା

ସଜେଇଛି ତା'ର ବେଶ ।

ମହ ମହ ବାସେ

ଦେହ ଟା ତୁମର

ରଜନୀଗନ୍ଧାର ବାସ  

ପ୍ରେମ ବହ୍ନି ଜଳା

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ତୁମର

ପାଇବା ପାଇଁ ପରଶ ।

ରହିଛି ବ୍ୟାକୁଳ 

ଭାବ ଅସମ୍ଭାଳ 

କବିତା ଉତୁରେ ଯେବେ  

ମୋର ପରି କବି 

ଲେଖେ ଭାବି ଭାବି 

ପ୍ରେମାତୁର ହୋଇ ଏବେ !

ଆହା କି ସୁନ୍ଦର

ତୁମେ ପରୀ ମୋର

କଲି ପ୍ରେମ ନିବେଦନ 

କବିତା ରୁପରେ

ଲେଖି ମନ କଥା

କଲି ପ୍ରେମ ଆମନ୍ତ୍ରଣ ।