विसर्जन

बाप्पा तुझा निरोप घेताना

 डोळे ओले होतात

 कळत नाही दहा दिवस

 कसे निघून जातात

खरेच गरज आहे का रे 

या विसर्जनाची

 तू तर आहेसच  

देवता सृजनाची

हे तुझे येणे जाणे

 फक्त लोकांसाठी 

बाकी तू असतोसच

सदैव भक्तांच्या पाठी

 का तू दाखवतोस 

अशाश्वताची माया

 कितीही जमवली माया

 तरी शेवटी सारे वाया

किती करशील धावाधाव

 मानवा तुला कधी कळायचे

 मातीतून येऊन अखेर

 मातीलाच मिळायचे

मातीतून जन्मलेला गणपती

 पाण्यामध्ये विसर्जित होतो

 प्रत्येकाचाच देह अखेर

 पंचमहाभूतात विलीन होतो